امروزه یکی از کاربردهای خاص شبکه های حسگر بیسیم در زمینه سیستم های حفاظت از سلامت بدن انسان و ورزش است که با نام شبکه بیسیم حسگر بدن معرفی می شود. این شبکه حسگر به منظور بررسی وضعیت بیماران در حال درمان درمحیط های بیمارستانی و پس از ترخیص در منازل و محیط کار و یا برای انجام مراقبت های لازم برای افراد سالمند در اختیار بیماران قرار می گیرد و توسط پزشکان ویا مراکز مراقبت ویژه کنترل می شود و در صورت لزوم پروتکل های درمانی اعمال می گردد. از جمله موارد مورد بحث، بهینه کردن مصرف انرژی در این شبکه ها است که بخش عمده آن در دریافت داده ها از طریق حسگرها و واحدهای فرستنده و گیرنده است. یکی از روش های کاهش مصرف انرژی که در شبکه های حسگر بیسیم مطرح شده است، پایین آوردن حجم داده ها ارسالی است. عملیات کاهش داده ها ارسالی در طی دو مرحله انجام خواهد شد. مرحله اول کاهش داده ها ارسالی در هر گره حسگر داده ها فیزیولوژی مربوطه است. در این روش به جای ارسال کل داده ها، به کمک آستانه گذاری ضرایب تبدیل موجک، داده ها مهم استخراج شده و به واحد جمع کننده ارسال می گردد. در مرحله بعد در واحد جمع کننده سیگنال های غیر همگن، با استفاده از آنالیز عناصر اصلی و به کمک همبستگی بین عناصر سیگنال ها از ارسال تک تک آنها جلوگیری می کنیم و یا به عبارتی به کاهش ابعاد سیگنال های ارسالی می پردازیم.