بتن یکی از مهمترین عناصر در ساخت و ساز است به همین خاطر خصوصیات آن نیز دارای اهمیت می باشد. یکی از این خصوصیات قابل توجه، زمان گیرش بتن است که در سنین اولیه مورد ارزیابی قرار می گیرد و بر رفتار بتن در دراز مدت اثر می گذارد. زمان گیرش بتن در کلیه عملیات ساخت، حمل، اجرای بتن ریزی، تراکم و یا باز کردن قالب ها مورد توجه است. همچنین مقاومت فشاری بتن، از دیگر خواص مهم بتن، نیز به زمان گیرش آن وابسته است به اینصورت که با اجرا و یا بتن ریزی بعد از زمان گیرش اولیه، بتن در دراز مدت به مقاومت فشاری مورد انتظار نمی رسد. در این پایان نامه به این خصوصیت مهم بتن پرداخته شده است. در استاندارد ها درباره زمان گیرش خمیر سیمان و ملات روشهایی از جمله روش ویکات و روش مقاومت در برابر نفوذ ارائه شده است ولی برای محاسبه ی زمان گیرش بتن روشی ذکر نشده است. طی سالیان اخیر محققان روش هایی برای محاسبه زمان گیرش بتن ابداع کرده اند که یکی از این روش ها، روش غیر مخرب اولتراسونیک می باشد. در این پایان نامه سعی شده است تا با استفاده از روش سرعت امواج اولتراسونیک، زمان گیرش اولیه و نهایی بتن های حاوی چهار نوع پوزولان، خاکستر پوسته برنج، خاکستر بادی، میکروسیلیس و نانوسیلیس مورد ارزیابی قرار گیرد. آزمایشات با سه نسبت آب به سیمان 4/0، 5/0 و 6/0 انجام شد. خاکستر پوسته برنج به میزان 5،10،15و20 درصد، خاکستر بادی به میزان 30 و 50 درصد، میکروسیلیس به میزان 5،10و15 درصد و نانوسیلیس به میزان 4 درصد و همچنین بصورت ترکیب با میکروسیلیس به عنوان جایگزین سیمان مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان می دهد که در بررسی زمان گیرش بتن، روش سرعت امواج اولتراسونیک برخلاف روش های موجود تصویر کاملی از مراحل گیرش بتن را ارائه میدهد. این روش قادر است تاثیر پارامترهای مختلف مانند نسبت آب به سیمان و نوع پوزولان مصرفی بر زمان گیرش بتن را بررسی کند. همچنین نتایج نشان داده اند که استفاده از پوزولان گیرش بتن را کندتر میکند ولی گیرش بتن در درصدهای مصرفی بالاتر نسبت به درصدهای مصرفی پایین تر، تندتر میشود. و با افزایش نسبت آب به سیمان، زمان های گیرش نیز افزایش می یابند. و نیز این چنین مشاهده می شود که جایگزینی 15 درصد خاکستر پوسته برنج، 30 درصد خاکستر بادی و 10 درصد میکروسیلیس میزان مناسبتری نسبت به سایر مقادیر هستند.