موضوع پژوهش عبارت است از مطالعه ی تطبیقی برنامه ریزی درسی از دیدگاه مکاتب ایده آلیسم، رئالیسم و ماتریالیسم. هدف از این پژوهش شناخت واستخراج مولفه های شناخت شناختی، ارزش شناختی و برنامه ریزی درسی از دیدگاه مکاتب مذکور می باشد. بر همین اساس به سوال اصلی این پژوهش که «مولفه های اصلی برنامه ریزی درسی از دیدگاه مکاتب ایده آلیسم، رئالیسم و ماتریالیسم کدام ها هستند؟» می پردازد، اطلاعات مربوط به این پژوهش با استفاده از روش مطالعات کتابخانه ای، یعنی استفاده از استناد به اسناد، مدارک، کتب، مقالات و ابزار اصلی آن فیش برداری از اسناد و مدارک و یادداشت های حاصل از بررسی آن ها بوده است. نتیجه ی کلی به دست آمده در این پژوهش آن است که شناخت شناختی رئالیسم بهتر از دیگر مکاتب است چرا که هم به شهود شناسنده و هم به توانایی عقلی آن ها اهمیت می دهد و ارزش شناخت تجربی را هم درباره اشیاء، امور و پدیده های قابل تجربه معتبر می داند. ارزش شناختی مکتب ایده آلیسم در مقایسه با سایر مکاتب دارای مزیت های تربیتی بیشتری است چرا که مبانی ارزش ها را مطلق دانسته و از نسبیت گرایی پرهیز دارد. در خصوص مولفه های برنامه ریزی نیز آنچه که در ایده آلیسم مد نظر می باشند بهتر از مکاتب دیگر به نظر می رسد. پیشنهاد اصلی مبتنی بر یافته های این پژوهش این است که: برای دستیابی به یک برنامه ریزی درسی عالی از بخش های مختلف مکاتب گوناگون به صورت ترکیبی استفاده گردد و از هر مکتبی آنچه که بهتر است و در جامعه ی ما جواب دهی بهتری دارد استفاده شود