چکیده زمین و طبیعت پیرامون آن به لحاظ ضرورت در شکل گیری حیات انسانی، دارای ارزش بسیار بالایی در تفکر و تصور اقوام انسانی است .گواه بر آن وجود اساطیر و ادیان اساطیری است، که به زمین وجهی خدای گونه و قدسی داده است. جامعه دوران معاصر با ورود به عرصه های تفکر مدرن شاهد فراموشی این قداست از جانب انسان معاصر است که خود دلیلی بر دوری گزیدن انسان مدرن از پیرامون خویش است. هنر زمینی در دوره معاصر با ارائه و خلق آثار هنری بر روی زمین و در طبیعت، بستر مناسبی را برای تعامل مخاطب با زمین و طبیعت را فراهم می آورد.. قسمت عمده این پژوهش مبتنی بر تحقیقات کتابخانه ای و مصاحبه با خالقان هنر زمینی در ایران با رویکرد مخاطب محور است و با توجه به داده ها در این پژوهش، محقق را به این نتیجه می رساند: که هنر زمینی با ارائه آثار بر " سطح زمین" و در طبیعت با هدف تعامل میان " مخاطب و زمین" قابلیت ایجاد حس تقدیس و تکریم را در مخاطب نسبت به محیط پیرامون خویش را به همراه دارد. همچنین در ایران علاوه بر الگو برداری از شیوه های رایج در هنر زمینی در غرب، ورود عناصر ملی، فرهنگی و بومی به هنر زمینی در ایران نیز مشاهده می شود. واژگان کلیدی: انسان، زمین، قداست، هنر زمینی.