هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرین هوازی و مقاومتی بر شاخص های التهاب عروقی در زنان دارای اضافه وزن است. تحقیق حاضر از نوع آزمایشی می باشد. بدین منظور 38 زن دارای اضافه وزن غیر فعال سالم در دامنه سنی 25-45 سال به طور داوطلبانه در طرح شرکت کردند و در سه گروه کنترل(10= n)، هوازی (14 = n) و مقاومتی(14= n) تقسیم شدند. متغیرهای وابسته تحقیق با روش های استاندارد و ابزارهای دقیق آزمایشگاهی اندازه گیری شدند. برای بررسی فرضیه های تحقیق و استخراج نتایج، از آزمون anova و آزمون تعقیبی توکی در سطح 5 0/0 p? بهره برداری گردید. نتایج تحقیق نشان داد که شاخص درصد چربی بدن(pbf) بعد از 8 هفته تمرین در هر دو گروه تمرینی هوازی(05/0p=) و مقاومتی(009/0p=) نسبت به گروه کنترل کاهش معنادار پیدا کردند، در حالیکه مولکول محلول چسبان بین سلولی(sicam-1) و نیمرخ چربی تغییر معناداری نداشتند. از سوی دیگر، شاخص پروتئین واکنش دهندهc یا (crp) در گروه مقاومتی نسبت به گروه کنترل کاهش معنادار(01/0p=)، اما در گروه هوازی پس از 8 هفته تمرین کاهش غیر معنادار پیدا کرد. بعلاوه، مشخص گردید شاخص حداکثر اکسیژن مصرفی هر دو گروه هوازی(001/0p??) و مقاومتی(001/0p=) پس از 8 هفته تمرینات نسبت به گروه کنترل به طور معنادار افزایش یافته است. بر اساس نتایج تحقیق می توان اظهار کرد که هم تمرینات هوازی و هم تمرینات مقاومتی به اجرا درآمده باعث بهبود ترکیب بدنی زنان دارای اضافه وزن شدند، و علیرغم اینکه هیچکدام بر sicam-1 تاثیر معنی داری نداشتند، فقط تمرینات مقاومتی اثر کاهشی بر crp (به عنوان یک شاخص التهابی) داشتند. نتیجه کلی آن که تمرینات مقاومتی با شدت متوسط، منجر به بهبود نسبی شاخص های التهابی، بدون تاثیر بر مولکول چسبان بین سلولی در زنان دارای اضافه وزن می شوند. واژه های کلیدی: تمرین هوازی، تمرین مقاومتی، شاخص های التهاب عروقی.