چکیده سرمایه اجتماعی در دهه های اخیر تبدیل به یکی از مفاهیم مهم در حوزه مطالعات اجتماعی گشته است اما کمبود عمده در این حوزه مربوط به بررسی نظری و تجربی در باب عوامل موثر بر شکل گیری سرمایه اجتماعی می باشد . این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر شکل گیری سرمایه اجتماعی به بررسی این عوامل در سه سطح فردی (شامل سن ، جنسیت ، تحصیلات ، در آمد و نحوه گذران اوقات فراغت ) ، خانوادگی (بعد خانوار ، درآمد خانواده ، تحصیلات والدین ) و محله ای (ثبات مسکونی ،همگونی و اوضاع اجتماعی و اقتصادی محله) پرداخته است، و در این راستا از تئوری های سرمایه اجتماعی و عوامل موثر بر شکل گیری آن ازجمله ادبیات تأثیر محله شامل نظریات ویلسون ، استون ، هیوز و مطالعات تجربی اندیشمندانی همچون هاردینگ ، تورنی ، ادین و هارکنت در باب تأثیر زندگی در محلات نامساعد بر رفتارهای اجتماعی افراد ، استفاده شده است . سرمایه اجتماعی به عنوان متغیر وابسته شامل ابعادی همچون مشارکت ، اعتماد ، آگاهی ، همیاری ، شبکه روابط و شبکه حمایت های دریافتی می باشد . بر این اساس از میان محلات تهران ، 30 محله بر اساس سه شاخص میزان ساکنین مهاجر ، سواد زنان و وضعیت اقتصادی انتخاب گردیدند و به 3 دسته ، که هر دسته شامل 10 محله می باشد ، تقسیم شدند ، که در این مطالعه تحت عنوان محلات مساعد ، نامساعد و کمتر مساعد مورد بررسی قرار گرفتند . روش مورد استفاده در این تحقیق، پیمایش است ،که با استفاده از تکنیک پرسشنامه ، اطلاعات از بین 450 نفر که در رده سنی 15-65 سال بوده اند ،جمع آوری شده است . در نهایت داده ها با استفاده از ضرایب همبستگی ، آزمون آنالیز واریانس و رگرسیون چند متغیره و تحلیل چند سطحی بررسی شدند . برخی از مهمترین نتایج بدست آمده از همبستگی میان متغیرها حاکی از آن بوده است که از میان عوامل موثر بر شکل گیری سرمایه اجتماعی سن ، تحصیلات ، وضعیت تأهل ، فراغت ، درآمد خانواده ، تحصیلات والدین و اوضاع اجتماعی و اقتصادی رابطه معناداری با سرمایه اجتماعی داشته اند . نتایج تحلیل چند سطحی نیز گویای آن بود که در مرحله اول با کنترل تأثیر متغیر های سطح دوم (محله) ، با افزایش سن و بعد خانوار ، سرمایه اجتماعی افراد افزایش و در مقابل با افزایش تحصیلات سرمایه اجتماعی افراد کاهش می یابد و میانگین سرمایه اجتماعی زنان بیشتر از مردان می باشد . در مرحله دوم ، با لحاظ تأثیر متغیرهای سطح دوم ، در محلات مساعد افزایش در تحصیلات و بعد خانوار با افزایش سرمایه اجتماعی افراد و در مقابل افزایش در سن با کاهش سرمایه اجتماعی افراد همراه است و میانگین سرمایه اجتماعی زنان کمتر از مردان است . در محلات با ثبات و ناهمگون نیز ، تحصیلات رابطه مثبت اما سن و بعدخانوار رابطه منفی با سرمایه احتماعی دارد و مردان از سرمایه اجتماعی بیشتری نسبت به زنان برخوردارند .