پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی- رفتاری گروهی بر هراس اجتماعی دانشجویان با توجه به مولفه های شخصیتی و باورهای فراشناختی دانشگاه شاهد انجام گردید. این پژوهش ، یک مطالعه کارآزمایی بالینی است که تاثیر درمان شناختی-رفتاری را با تعیین و مقایسه هراس اجتماع در گروه آزمایش و کنترل به هنگام ورود به درمان و بعد از درمان و 6 هفته بعد از آن مورد بررسی قرار داده است. نمونه های پژوهش را 30 نفر از دانشجویان مبتلا به هراس اجتماعی دانشگاه شاهد تشکیل می دادند که براساس اطلاعیه ای که در دانشگاه منتشر شده بود مراجعه کردند و در آزمون هراس اجتماعی spin بیشترین نمره را کسب کردند. نمرات آزمودنی ها با استفاده از مقیاس های هراس اجتماعی (spin) ، فراشناخت (mcq30) ، استعداد اعتیادaps 39سوالی و پذیرش اعتیاد aas 13سوالی از آزمون mmpi2 و neo به دست آمده است . نمونه های پژوهش پس از همگن شدن، به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند . گروه آزمایش، تحت آموزش درمان شناختی-رفتاری، طی 20 جلسه قرار گرفتند و گروه کنترل تحت هیچ برنامه آموزشی قرار نگرفت . ابزار گردآوری داده ها روش خود گزارش دهی و با استفاده از آمار توصیفی و ضریب همبستگی و تحلیل کوواریانس با به کارگیری نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که درگروه آزمایش، بین اجتماع هراسی ، به هنگام ورود به پژوهش و بعد از درمان و 6 هفته بعد از اختلاف معنی داری وجود داشته است. در حالی که در گروه کنترل از این نظر، تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بدین معنی که درمان شناختی رفتاری در کاهش هراس اجتماعی موثر واقع شده است و همچنین نتایج حاصل حاکی از این است که درمان شناختی-رفتاری در کاهش پذیرش اعتیاد و استعداد اعتیاد در حد معناداری موثر است . یافته ها گویای این مطلب است که میان باورهای فراشناختی ، درونگرایی-برونگرایی با اثربخشی درمان شناختی رفتاری رابطه معناداری وجود . کلید واژه ها : 1- درمان شناختی-رفتاری 2- هراس اجتماعی 3- دانشجویان 4- فراشناخت