ارتباطات جزء لا ینفک زندگی بشری است. اما زبان تنها شکل ارتباط نیست و انسانها به روشهای گوناگون با یکدیگر در ارتباطند. انسانها می توانند از تصاویر، اشارات و زبان بدن نیز در امر ارتباط بهره جویند. در سالهای اخیر، روشهای ارتباطی جدید مورد بررسی و مطالعه ی محققان بسیاری بوده اند. در این میان، یکی از روشهای ارتباطی ، که بدان پرداخته شده است، جنبه ی بصری ارتباطات است، که شامل تصاویر ثابت، متحرک و همچنین فیلم ها می شود. اما علی رغم تعداد زیاد پژوهش ها، تقریباً هیچ یک از مطالعات گذشته در این زمینه پندار مخاطبان را به عنوانه عاملی تعیین کننده در تأیید صحت یافته هایشان در نظر نمی گیرند. بنا بر آنچه گفته شد، این پژوهش بر آن است که به مطالعهی تصویر به عنوان روشی ارتباطی بپردازد تا از این گذرگاه اعتبار الگوی تحلیلی کرس و لیوون را مورد بررسی قرار دهد. این دو سعی کرده اند که الگویی توصیفی برای تحلیل تصاویر ابداع کنند که آن را گرامر ساختارهای بصری نامیدند. برای آزمودن اعتبار مدل کرس و لیوون مطالعه ای مورد پژوهانه انجام شد. داده های این پژوهش از دو روزنامهی واشنگتن پست و نیویورک تایمز استخراج و طبق الگوی کرس و لیوون تحلیل شدند. از طرف دیگر از دانشجویان رشتهی زبان دانشگاه های رازی کرمانشاه، پیام نور و آزاد مهاباد خواسته شد که پندار خود را برای همان تصاویر بنویسند. مقایسه ی این دو دسته از نتایج روش محقق در پاسخ گفتن به سوالات تحقیق بوده است. نتایج نشان میدهند که الگوی کرس و لیوون معتبر بوده و به درستی معانی را استخراج می کند اما کسانی که به این الگو اشراف ندارند قابلیت تشخیص معانی را نیز نخواهند داشت.