آثار شاعران همواره به لحاظ ساختار با زبان معیار متفاوت است و شعر شاعران معاصر نیز از این امر مستثنی نیست این تفاوت می تواند دلایل زیادی داشته باشد اما یکی از مهمترین ارکان ایجاد تفاوت در زبان هنجارگریزی است که با توجه به انواعی که دارد می تواند منشاء بسیاری از تفاوت های زبان شعر با زبان معیار باشد. بررسی انواع هنجارگریزی ها با توجه به اهمیت آن درشعر شاعران معاصر می تواند ضمن نشان دادن میزان انحراف از زبان معیار تفاوت آنها را با یکدیگر و رویکرد هر شاعر را در استفاده کمی و کیفی از هنجارگری ها پدیدار کند آنچه در این جستار بدان پرداخته شده است بررسی تطبیقی ساختار غزل های ابتهاج، بهبانی،منزوی و عماد خراسانی است که ضمن کند و کاو در شعرهای انتخابی این شاعران هنجارگریزی ها از دو منظر کمی و کیفی مورد بررسی قرارگرفته است اتا کدامین در کمیت موتیف های ساختار شکن ارجع اند و کدام توانسته اند امکانات بالقوه زبانی بیشتری را به فعلیت برساند.