موضوع مورد پژوهش در این رساله، ابعاد عرفانی شمنیسم است. این ابعاد عرفانی از تحلیل مفهوم عرفان در سنت های عرفانی ادیان بزرگ نتیجه گیری شده اند و در زمینه و ساخت شمنیسم مورد مطالعه قرار می گیرند. نخستین بعد عرفانی، دست یابی به آگاهی عرفانی است. ارتباط با امر مقدس منبع آگاهی است. آگاهی شمنی، در تجربه ارتباط با ارواح و در حالات تغییر یافته آگاهی حاصل می شود و به شکل سفر کیهانی( سیر در عالم ماورای طبیعت)و تسخیر بیان می شود. طریق و شیوه ی رسیدن به آگاهی عرفانی، دومین بعد است. شمن تنها پس از سپری کردن مراحل آشناسازی در تعامل و رابطه ی بی واسطه با ارواح قرار می گیرد. آشناسازی به طور نمادین، به معنای مرگ و رستاخیز شمن است و در طی آن کارآموز شمنی، دگرگونی و تبدل درونی را تجربه می کند. سومین بعد عرفانی، فرجام نجات بخش یک طریق عرفانی و تضمین رستگاری است. تمام کوشش شمن به شکل به دست آوردن آگاهی و قدرت نمود می یابد. این آگاهی و قدرت به شکل غیب گویی و شفادهی برای بهبودی شرایط زندگی دنیوی به کار گرفته می شود.