شیشه های فلوت استفاده شده در منازل، موزه ها و فروشگاه ها علاوه بر مزایای بسیار یک عیب عمده دارند و آن بازتاب آیینه ای نسبتا زیاد از آن ها است که باعث کاهش زیبایی تصویر یا جسم پشت شیشه و همچنین خستگی چشم می شود. برای رفع این مشکل، شیشه های بی درخش ساخته شدند. این شیشه ها که سطوح ناصافی دارند با پراکنده کردن نور فرودی، مانع تشکیل تصویر اجسام اطراف در شیشه شده و در نتیجه تصویر بهتری از آنچه در پشت آن ها است به دست می دهند. در واقع اگر نور پراکنده ی همدوس در بازتاب از سطح ناصاف صفر باشد تصویر اجسام اطراف در آن دیده نمی شود، ولی با ناصاف کردن سطح شیشه وضوح جسمی که در پشت آن قرار دارد، به میزان قابل ملاحظه ای کاهش می یابد که اتفاق مطلوبی نیست. همین مسئله اهمیت بهینه سازی این شیشه ها را نشان می دهد. در این پایان نامه، کمینه مقدار ناصافی برای نداشتن تصویر در بازتاب از سطح ناصاف به دست آمده است. همچنین بستگی شدت نور پراکنده ی همدوس عبوری، که تعیین کننده ی وضوح تصویر در پشت شیشه های بی درخش است، به ضخامت و ضریب شکست شیشه بررسی شده است. در نهایت به صورت تجربی نشان داده ایم که با افزایش ضخامت شیشه های بی درخش وضوح تصویر به صورت نمایی کاهش می یابد.