یکی از مهمترین ابعاد توسعه روستایی وشاید بتوان گفت مهمترین بعد آن، مدیریت روستایی است که نقش بسیار مهمی در هماهنگی فعالیتهای توسعه روستایی بر عهده دارد. مدیریت روستایی در ایران دارای سابقه طولانی می باشد، با این حال هیچ عاملی در عدم موفقیت برنامه های توسعه روستایی مهمتر از عدم درک صحیح از مدیریت روستایی و ویژگی های آن و همچنین تفاوت میان شهر و روستا و در نتیجه تفاوت در نحوه اداره آنها نیست. با نگاهی به سیر تحول مدیریت روستایی در ایران می توان دریافت که در رابطه با مدیریت جوامع روستایی همواره وجود مدیری منطبق با نیازها و شرایط جامعه روستایی احساس می شده است. و کسی را می طلبیده که از بطن جامعه برخاسته و رهبری جوامع روستایی مدیریت آنان را در اختیار گیرد تا همه افراد، تحت مدیریت وی در نیل به اهداف اصلی خود یعنی توسعه و تأمین امنیت خاطر گام بردارند. چنین مدیری از دورانهای مختلف بسته به دوره های مختلف تاریخی با شدت و ضعف هایی وجود داشته و عنوانهای مختلفی را با خود حمل می کرده است. همانطوری که پرواضح و روشن است هدف اصلی و در واقع ذینفعان اصلی برنامه های توسعه مردمان روستایی هستند و میزان رضایتمندی آنها از مدیران و مسولان یکی از مهمترین نکاتی است که در جهت تدوین برنامه ها باید مورد توجه قرار گیرد. از اینرو سوال اصلی پژوهش حاضر این است عملکرد دهیاران در توسعه روستایی تا چه اندازه بوده است؟ تحقیق حاضر به بررسی و تحلیل عملکرد اقتصادی، اجتماعی و کالبدی- زیست محیطی دهیاری های بخش کونانی می پردازد. لازم به ذکر است که روش تحقیق مورد استفاده در پژوهش حاضر به صورت پیمایشی و از نوع توصیفی و تحلیلی است. بخش کونانی از توابع شهرستان کوهدشت می باشد. جهت انجام این کار در 11 روستای برخوردار از دهیاری، پرسشنامه هایی از روستاییان مربوط به مقایسه دو دوره قبل و بعد از تشکیل دهیاری ها جمع آوری شد و از دهیاران نیز یک مصاحبه در مورد روند کاری آنها تهیه شد. در هر دو پرسشنامه و مصاحبه سه شاخص اقتصادی، اجتماعی و کالبدی- زیست محیطی مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفت. پس از جمع آوری و پردازش داده ها با تجزیه و تحلیل آماری با نرم افزار spss و استفاده از آزمونهای آماری steed mean، ویلکاکسون و t-test زوجی این نتیجه حاصل شد که بین مدیریت روستایی و عملکرد دهیاری ازنظر ابعاد (اقتصادی 48/3، اجتماعی11/3 و کالبدی- زیست محیطی54/3) رابطه معناداری وجود دارد. بنابراین دهیاری ها از زمان شکل گیری خود تا کنون نقش موثری در توسعه روستاهای مورد مطالعه ایفا کرده اند. بر اساس نتایج حاصله از پژوهش، مهمترین مشکل دهیاری ها در فرایند توسعه روستایی ، کمبود منابع مالی و اعتباری برای توسعه بیشترروستا است که علاوه بر کمک دولت ، دهیاری ها نیزبا مشارکت مردم باید راههایی برای تآمین مالی اتخاذ کنند.