سرمایه گذاری در صنعت حمل و نقل دریایی به ویژه در بنادر همواره مورد توجه صاحبان سرمایه و متقاضیان خدمات دریایی و بندری بوده است. این پژوهش با هدف ارزیابی اقتصادی سرمایه گذاری در بندر نوشهر به منظور ایجاد ترمینال دوم انجام شده است. با استفاده از منابع اطلاعاتی سازمان بنادر و دریانوردی و بررسی عملکرد بنادر شمالی کشور طی سال های 1377 تا 1388 ، با ثابت نگاه داشتن تعدادی از متغیرها، طرح ارزیابی شد. سناریوها براساس تغییرات در پیش بینی نرخ رشد حجم مبادلات، پیش بینی شد. سپس سرمایه گذاری با کمک نرم افزار کامفار مورد تحلیل قرار گرفت و شاخص ارزش فعلی خالص، نرخ بازده داخلی و دوره بازگشت سرمایه استخراج گردیدند. براساس نتایج این پژوهش سرمایه گذاری در ترمینال دوم بندر نوشهر طبق شرایط مندرج در این تحقیق و با نرخ های رشد عملیاتی 2 درصد، 4 درصد و پیش بینی شرکت مشاور hpc فاقد توجیه اقتصادی بوده و با نرخ های رشد عملیاتی 6 درصد، 8 درصد و نرخ رشد 5 درصد با فرض عملیات 800.000 تن در سال پایه، توجیه پذیر است. همچنین پیش بینی شده است فعالیت ترمینال جدید باعث کاهش زمان انتظار و سرویس کشتی ها شده و رقابت کیفی بین دو ترمینال، کالاهای بیشتری را به بندر نوشهر جذب می نماید.