این پژوهش با هدف بررسی تاثیر اموزش مهارتهای زندگی بر کاهش تمایل دوستیهای خیابانی در نوجوانان انجام پذیرفت به همین منظور پس از تعیین سه فرضیه فرعی و فرضیه کلی: اموزش مهرتهای زندگی بر کاهش تمایل دوستیهای خیابانی در نو جوانی موثر است.طرح پژوهشی نیمه تجربی از نوع پیش ازمون - پس ازمون با گروه کنترل انجام شده و از جامعه اماری که کلیه مددجویان دختر نوجوان موجود در ندامتگاه شهر قم در سال 1389 الی 1390 در نظر گرفته شده بود،به روش نمونه گیریه در دسترس 30نمونه انتخاب و پیش ازمون توسط پرسشنامه روابط دختر و پسر ساخته یوسفی 1385 که روایی محتوایی و صوری و اعتبار ان با ضریب الفای کرونباخ 81% مورد تایید واقع شده و هنجاریابی شده ، انجام گرفته ، حجم نمونه ، 30 نفر در دو گروه 15 نفره ازمایش و گواه به روش نمونه گیریه تصادفی ساده جایگزین شدند.گروه ازمایش در طول 1 ماه در 8 جلسه دو ساعته ، دوره اموزشی مهراتهای زندگی را گذرانده و پس از طی این دوره اموزش پس ازمون به روش ازمایی مجددا بر روی دو گروه انجام پذیرفت تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از فنون امار توصیفی و امار استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت نتایج نشان داد: اموزش مهارت های زندگی بر کاهش تمایل دوستیهای خیابانی در نوجوانی با سطح معناداری (sig=.001)تفاوت معناداری داشت که فرض کلی پژوهش را با 99% سطح اطمینان تایید میکرد.