این رساله به بررسی اکسپرسیون به عنوان وجوه مشترک در هنرها پرداخته و ضمن تأکید بر نقاشی، از طریق بررسی ریشه های اکسپرسیون به یافتن روابط و تأثیرات دو هنر سینما ونقاشی بر یکدیگر می پردازد و در نهایت به تحلیل سه اثر سینمایی در ارتباط با نقاشی های اکسپرسیونیستی، اکسپرسیونیست انتزاعی و نئواکسپرسیونیست می پردازد که شامل بررسی و مقایسه ی نقاشی جیغ اثر ادوارد مونش با فیلم ماجرای آنتونیونی، مقایسه ی نقاشی های مارک روتکو و فلیکر فیلم ها، و همچنین بررسی نقاشی های وارونه ی بازلیتس با چهار دقیقه ی ابتدایی فیلم اینک آخرالزمان ساخته ی فرانسیس فورد کاپولا می باشد. تحلیل این آثار از دیدگاه زیبایی شناسانه و همچنین به این دلیل که آثار مورد نظر اکسپرسیو هستند به اجبار وارد نقد روانشناختی نیز شده است.