پژوهش حاضر در بردارنده بحثی تحلیلی در خصوص بسامد واژگان پر کاربرد در سبک عراقی است .از آنجا که سبک عراقی سبکی درونگراست و تاثیرات سیاسی و اجتماعی زمان در این دوره حائز اهمیت است. ضمن بررسی اوضاع سیاسی و اجتماعی که مصادف با نزول بلایایی چون حملات وحشیانه مغولان و تیموریان است ما نیز به شرح حال و بررسی آثار منظوم شاعران برجسته این دوره یعنی کمال الدین اسماعیل اصفهانی، مولانا جلال الدین محمد بلخی، عراقی، سعدی شیرازی، خواجوی کرمانی، ابن یمین فریومدی، سلمان ساوجی، حافظ شیرازی، عبدالرحمان جامی، پرداخته و واژگان پر کاربرد در این سبک را در آثار این شعرا جستجو کرده و شواهدی از شعر آنان را آورده ایم مجموعه این پایان نامه شامل شش فصل و بعضی از بخشهای آن به چند باب تقسیم شده است. محتویات این پایان نامه مربوط به سبک عراقی، شعر، عرفان، غزل، توضیح واژه های پر کاربرد می باشد. هدف کلی از اجرای این تحقیق بررسی سبک عراقی از جهت واژگان پر کاربرد، و سبک ساز می باشد. روش تحقیق،در این پایان نامه اسنادی و تحلیل محتوا است و مراحل آن به ترتیب زیر انجام گرفته است. در گام نخست دیوان و کلیات اشعار شاعران نامبرده را مطالعه و واژگان پرکاربرد استخراج شده و سپس هر یک از واژگان را بر حسب منابع مختلف ادبی، بررسی کرده،که این کار به صورت کتابخانه ای انجام شده است. با پژوهش و بررسی در آثار این شاعران، متوجه مختصات زبانی و فکری و ویژگیهای سبک عراقی می شویم ، امید آنکه این پژوهش گامی موثر در بهتر فهمیدن واژگان کلیدی و پر کاربرد ، برای دوستداران فرهنگ و تاریخ ایران باشد. .