نام پژوهشگر: محمد گلرنگ
محمد گلرنگ محمود شور
از آنجایی که کشت چمن فرآیندی است پر زحمت، استفاده از روشهای جدید و سریع کشت نظیر قطعه کاری، جهت احیاء و ترمیم فضای سبز ضروری به نظرمی رسد. نوع بسترکاشت و همچنین انواع شبکه هاکه به منظور استحکام بخشیدن به قطعات چمن به کار می روند می توانند روی ویژگی های کیفی تولید چمن قطعه ای تاثیر بگذارند. این تحقیق به منظور بررسی اثر چهار ترکیب خاکی شامل خاک رس، (30% کمپوست+70% رس)، (30% کمپوست+ 30% رس+40% ماسه) و (10% پیت ماس+90% رس) و چهار نوع شبکه شامل توری پلاستیکی، توری فلزی، گونی پلاستیکی و بدون شبکه (شاهد) در تولید چمن قطعه ای بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 16 تیمار و در سه تکرار طی دو سال (1388و1389) به اجرا درآمد. چمن مورد استفاده از نوع چمنهای ورزشی و مخلوطی از پنج نوع بذرشامل: فستوکا (festuca rubra) رقمmaxima20% ، پوآ (poa pratensis) رقمbaline10%، رقمconni 17%، رقمplatini 13% و لولیوم (lolium perenne) رقم taya 40% بود. نتایج نشان داد میانگین صفات رنگ، کلروفیلa، مجموع کلروفیل، میزان کلروفیل پس از اولین یخبندان زمستان و سرعت رشد در بستر (30%کمپوست+70% رس) به طورمعنی داری بیشتر از بقیه بستر ها بود. از طرفی بستر های دارای درصد رس بالاترحائز یکنواختی و تراکم علفهای هرز بیشتری بودند. از نظر رنگ، کلروفیلb، میزان کلروفیل پس از اولین یخبندان زمستان و سرعت رشد بسترهای دارای کمپوست نسبت به بقیه بسترها برتری داشتند. اگر چه استفاده از شبکه گونی پلاستیکی باعث ارتقاء استحکام، کاهش علفهای هرز و وزن قطعات گردید، اما برای استقرار مناسب باید در زمان انتقال از چمن جدا شود.