نام پژوهشگر: حسن بیات احمدی
حسن بیات احمدی حجت سرهنگی
چکیده: یکی از عواملی که در بحث سرمایه گذاری خلل ایجاد کرده و باعث اتخاذ تصمیمات نادرست می گردد، مدیریت سود می باشد. مدیریت سود یکی از پیامدهای منفی جدایی مالکیت از مدیریت می باشد که بدلیل تضاد منافع مدیران و سرمایه-گذاران موجب تحریف صورتهای مالی شده و گمراهی سرمایه گذاران را به دنبال دارد. در مورد عرضه های عمومی اولیه، این امر نمود بیشتری پیدا می کند. از آنجا که ویژگی تحریفات ناشی از مدیریت سود، برگشت دادن آنها در سنوات بعد و خنثی شدن اثر تجمعی آن در مجموع چند سال می باشد، لذا یکی از پیامدهای منطقی که برای آن متصور است، بازدهی منفی در سال های بعد از عرضه عمومی اولیه می باشد. در پژوهش حاضر به بررسی میزان مدیریت سود برای شرکت هایی که بین سال های 1382 تا 1388 برای اولین بار در بورس اوراق بهادار تهران عرضه عمومی شده اند، پرداخته شده است. برای این منظور اقلام تعهدی اختیاری این شرکت ها با میانگین اقلام تعهدی اختیاری گروه کنترل هر شرکت مقایسه شده است. به منظور بررسی عملکرد این شرکت ها نیز، بازده مرکب غیرعادی سه دهک بالا و سه دهک پایین این شرکت ها در هر سال از نظر میزان اقلام تعهدی اختیاری، با هم مقایسه شده است. این مقایسه برای سه دوره 12، 24 و 36 ماهه بعد از عرضه عمومی اولیه هر شرکت، انجام شده است. نتایج پژوهش حاکی از وجود مدیریت سود، برای شرکت های دارای عرضه عمومی اولیه در همان سال می باشد. درادامه تحقیق در فرضیه دوم، شواهدی دال بر کاستی معنی دار بازدهی شرکت های با مدیریت سود بالا نسبت به مدیریت سود پایین در دوره های بعد از عرضه عمومی اولیه بدست نیامد. به عبارت دیگر شواهدی مبنی بر تاثیر مدیریت سود بر بازدهی بلندمدت این شرکت ها بعد از عرضه عمومی اولیه بدست نیامد.