چکیده هدف از این تحقیق شناسایی عنصر معنوی جرایم علیه امنیت کشور به ویژه جرایم سیاسی است. در حقوق ایران ملاک ثابت و مشخصی برای این جرایم وجود ندارد تا بتوان این جرایم را از جرایم عادی تفکیک نمود. مهم ترین ملاک که مورد پذیرش نظام های حقوقی جهان برای شناختن جرایم علیه امنیت کشور وجود دارد، عنصر معنوی می باشد و گرنه این جرایم و جرایم عادی از منظر عنصر مادی تفاوت قابل توجهی ندارند. در این تحقیق ابتدا عنصر معنوی به صورت کلی معرفی شده است و آن گاه این عنصر در مصادیق مهم جرایم علیه امنیت از جمله جرم سیاسی مورد بررسی قرار گرفته و نتیجه بحث، آن است که در نظام حقوقی ما نیز باید ملاک عنصر معنوی مورد توجّه قرار گیرد و قانون گذار به تکلیف فراموش شده خویش یعنی تعریف جرم سیاسی عمل نموده و دین خود را به اصل 168 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ادا کند. کلید واژه ها : امنیت کشور، سوء نیت، جرم سیاسی، جاسوسی، محاربه، بغی، تروریسم، تخریب.