پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه ی امنیت شغلی و عدالت سازمانی با عملکرد شغلی کارکنان بخش اداری شرکت ملی حفاری ایران در شهرستان اهواز انجام گرفت. نمونه پژوهش شامل 331 (247 مرد و 84 زن) نفر از کارکنان شرکت ملی حفاری ایران (اهواز) بود که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش که عبارت بودند از پرسشنامه ی امنیت شغلی، عدالت سازمانی و عملکرد شغلی پاسخ دادند. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی ساده پیرسون، آزمون t گروه های مستقل، تحلیل واریانس دو راهه ، آزمون تعقیبی ( توکی ) و تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که بین امنیت شغلی و عملکرد شغلی و همچنین بین عدالت سازمانی و عملکرد شغلی در سطح (0001/0p<) رابطه معنی داری وجود دارد و مهمترین پیش بینی کننده امنیت شغلی برای عملکرد شغلی وابستگی به سازمان و مهمترین پیش بینی کننده عدالت سازمانی برای عملکرد شغلی، عدالت رویه ای می باشد. همچنین مشخص شد که بین عملکرد شغلی کارکنان زن و مرد تفاوت معناداری وجود ندارد اما بین عملکرد شغلی کارکنان زن و مرد برحسب سابقه خدمت و سطح تحصیلات تفاوت معنی داری وجود دارد