چکیده هدف پژوش حاضر، مقایسه سلامت روان و سازگاری شغلی معلولین جسمی- حرکتی با توجه به همخوانی و ناهمخوانی رغبت های آنان با محیط کار می باشد. روش پژوهش پس رویدادی است. نمونه پژوهش شامل60 نفر از اعضای جامعه معلولین استان قم می باشد که به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزلر استفاده شده در این این تحقیق پرسشنامه سلامت روان scl-25، پرسشنامه سازگاری شغلی پورکبیریان و پرسشنامه رغبت سنج تحصیلی- شغلی هالند بود. نتایج پژوهش با تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که میانگین نمره های سلامت روان معلولین جسمی- حرکتی که در محیط های همخوان با رغبت هایشان قرار دارند به طور معنی داری پایین تر از معلولین جسمی- حرکتی است که در محیط های ناهمخوان با رغبت هایشان قرار گرفته اند، که نشان می دهد گروه معلولین جسمی- حرکتی دارای رغبت همخوان از سلامت روان بیشتری برخوردارند. از میان خرده مقیاس سلامت روان، دو گروه در بعد شکایات جسمانی و حساسیت بین فردی دارای تفاوت معنادار و در بعد اضطراب و افسردگی فاقد تفاوت معناداری هستند. در حالیکه بین سازگاری شغلی این دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد.