یکی از روش های موثر در بالا بردن تحمل فشار استوانه های جدار ضخیم، ایجاد تنش پسماند فشاری در دیواره آن ها می باشد.برای ایجاد تنش پسماند در استوانه های جدار ضخیم چند روش وجود دارد: یک روش تشکیل استوانه مرکب از دو یا چند استوانه ساده می باشد که به صورت پرسی در داخل هم جا زده می شوند.این انطباق پرسی باعث ایجاد تنش پسماند فشاری در سطح داخلی استوانه مرکب می گردد?روش دوم پلاستیک کردن دیواره مخزن تا یک شعاع معین توسط فشار داخلی می باشد.که پس از بار برداری تنش پسماند فشاری در لایه داخلی استوانه باعث افزایش میزان باربری استوانه در بارگذاری مجدد می گردد? روش سوم استفاده از یک سنبه با شعاع بزرگ تر نسبت به شعاع داخلی لوله می باشد که با فشار درون لوله جا زده می شود اگر تداخل لوله با سنبه به اندازه ای باشد که لوله پلاستیک گردد پس از خارج شدن سنبه تنش پسماند فشاری در لوله ایجاد می شود.در این پروژه به مطالعه روش های مختلف اتوفرتاژ با مدل مادی چابوچه با استفاده از نرم افزاراجزاء محدود ?پرداخته شده، نتایجبه دست آمده با نتایج حاصل از مدل?الاستیک– پلاستیک کامل مقایسه شده است. سپس با روش تجربی دقت این مدل ها درپیش بینی تنش پسماند ایجاد شده در مخزن بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که مدل الاستیک-پلاستیک با توجه به این که بعد از نقطه تسلیم به صورت کاملاً پلاستیک رفتار می کند مقدار تنش پسماند را بیش از مقدار واقعی پیش بینی می کند و در مدل چابوجه از آنجا که ضرایب این مدل از منحنی هیسترزیس پایدار به دست می آید سخت-شوندگی بیش از مقدار واقعی است و سبب می شود که این مدل تنش های پسماند را کمتر از مقدار واقعی پیش بینی کند. با این حال نتایج حاصل از این مدل به نتایج تجربی نزدیک تر بوده و پیش بینی تنش های پسماند، در فرایند اتوفرتاژ را بهبود می-بخشد. در این پایان نامه از روش سوراخ کاری مرکزی برای به دست آوردن تنش های پسماند، استفاده شده است.