امروزه مدیران ارشد بسیاری از سازمانها، وقت، انرژی و منابع قابل توجهی را صرف تدوین استراتژی و تعیین راهبردهای اساسی سازمان های خود می کنند ولی اکثر آنها از عدم تحقق مطلوب اهداف سخن می گویند و در این میان، روشهای ارزیابی عملکرد برنامه های استراتژیک را به عنوان ابزاری جهت تحقق استراتژی ها و اهداف سازمانی برگزیده اند که هدف عمده آن، شناسایی و بهبود نقاطی از برنامه ریزی استراتژیک است که در جهت تحقق اهداف سازمان دارای شکاف عملکردی می باشند. در این تحقیق به ارزیابی عملکرد به عنوان یک پدیده تصمیم گیری گروهی نگریسته شده و از یک مدل ارزیابی با رویکرد تجزیه و تحلیل شکاف استفاده گردیده است که در آن شکاف بین وضعیت آینده یک متغیر و وضعیت مطلـوب آن (آنچه که باید باشـد) مورد تحلیـل قرار می گیرد. لذا در این تحقیـق بر آن هستیم تا با رسـم نمودار سلسله مراتبی، ارتباط بین عناصر برنامه ریزی استراتژیک را شناسایی نموده و با اسـتفاده از رویکـرد تحلیل شـکاف، الگویی سیسـتماتیک برای اولویت بنـدی شاخص ها جهت بهبود دادن ارائه نماییـم. در این راستا طی برگزاری جلساتی با خبرگان سازمان، نمودار سلسله مراتبی برای یکی از اهداف استراتژیک تدوین گردیده و جهت تعییـن اهمیت شاخص های اثر بخش و تعیین وضعیت مورد انتظار آنها، جمع آوری داده ها از طریق پرسشـنامه و با رویکـرد فازی انجام گرفته است. همچنین میزان بهبـود مورد نیاز در شاخصهای پایش استراتژی ها جهت تأمین نسبت مطلوب هدف، به کمک مدل های برنامه ریزی خطی صورت گرفته است. در نهایت از یک نسبت که نشان دهنده نسبت وضعیت مطلوب به وضعیت پیش بینی شده می باشد، جهت تشخیص شاخص های دارای اولویت و فاقد اولویت جهت بهبود دادن استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد کدام شاخص ها به تأمین وضعیت مطلوب هدف می انجامند و کدام شاخص ها جهـت تحقق سـطح مطلوب هدف نیاز به بازنگری دارنـد و پس از بیان میزان بهبـود لازم در آن ها، استراتژیهای پیشنهادی مطرح می شوند. مدل فوق برای یکی از اهداف استراتژیک شرکت ایران کاوه سایپا استفاده گردیده و نتایج استخراج شده از آن به عنوان اعتبارسنجی تحقیق، در پایان نامه آورده شده است. برنامه ریزی استراتژیک، ارزیابی عملکرد، تجزیه و تحلیل شکاف، منطق فازی، نمودار سلسله مراتبی، شاخص های اولویت دار و فاقد اولویت.