لنگش نیز همچون ورم پستان و نا باروری از جمله مهمترین مشکلاتی است که صنعت دامپروری را در سراسر دنیا تحت تاثیر خود قرار داده است. هر چند تاثیر لنگش بر تولید مثل حیوان به اثبات رسیده است،اما هنوز هم شاهد کاهش تولید شیر و عدم باروری ناشی از لنگش در سطح دامداری های صنعتی هستیم. در این مطالعه که در سه گله بزرگ صنعتی در استان خراسان رضوی-یکی از پهناور ترین استان های ایران- انجام شده است،سعی شده است میزان شیوع انواع ضایعات ناحیه انگشتان که منجر به لنگش میشوند و تاثیر هر یک از این عوارض بر تولید مثل سنجیده شود. هر کدام از گله های یاد شده به طور متوسط دارای 1850 راس گاو و 750 راس گاو دوشا بودند. پس از آنالیز نتایج،در شیوع انواع لنگش ،درماتیت انگشتی با 31.3 ? بیشترین میزان شیوع را داشته و پس از آن زخم کف سم با 25? در رتبه دوم بود. همچنین میزان شیوع فلگمون،بیماری خط سفید ،لامینایتیس،درماتیت بین انگشتی و جسم خارجی به ترتیب 14?،10.6?،8.7?،6.5?،3.6? می باشد. در زمینه تاثیر لنگش بر میزان تولید شیر ،هیچ ارتباط معنی داری بین گروه مبتلا و گروه کنترل یافت نشد. در ارتباط با رابطه ی لنگش و تولید مثل،نتایج کاملا معنی دار بود.به گونه ای که فاصله ی زایمان تا اولین تلقیح و درصد حذف در گروه بیماری خط سفید به صورت معنی داری بیش از سایر گروه ها است. همچنین روز های باز،تعداد تلقیح به ازای آبستنی و فاصله گوساله زایی در گروه مبتلا به زخم کف سم به شکل معنی داری بیشتر از گروه کنترل و سایر گروه های مبتلا بود. میزان وقوع سقط نیز در گروه های مبتلا به زخم کف سم و درماتیت انگشتی بیش از سایرین مشخص گردید. آنچه از نتایج این مطالعه و سایر مطالعات مشابه پیداست،این است که تاثیر منفی لنگش بر تولید مثل،غیر قابل انکار است. لغات کلیدی:لنگش ،تولید مثل،تولید شیر،روزهای باز،تعداد تلقیح،گوساله زایی،سقط ، حذف