چکیده «خداوندنامه» اثر فتحعلی خان صبای کاشانی منظومه ای است دینی در قالب مثنوی که در قرن سیزدهم ه.ق به تقلید از شاهنامه فردوسی در بحر متقارب سروده شده است. این مثنوی ظاهراً مفصلترین منظومه حماسه دینی است که موضوع آن ترجمه حال رسول اکرم (ص) و امیرالمومنین علی (ع) و ماجراهای زندگی و غزوات آنان است و به داستان «لیله الهریر»، از وقایع جنگ صفین، ختم می شود. این منظومه تا کنون به صورت نسخ? خطی باقی مانده و هیچگونه چاپی از آن صورت نگرفته است. متن هر صفحه از نسخه اساس تقریباً 38 بیت است و در مجموع، خداوندنامه حدود سی و سه هزار بیت دارد. در این مثنوی تأثیر شاهنامه فردوسی را آشکارا می توان مشاهده کرد؛ هرچند از نظر لفظ در سطحی نازل تر از آن قرار دارد اما از نظر محتوا اثری درخور اعتناست. در رساله حاضر پس از مقدمه که به معرفی مولف، آثار وی، ویژگی های سبکی متن، روش تصحیح و ویژگی های رسم الخط خداوندنامه می پردازد؛ متن تصحیح شده خداوندنامه (بخش دوم: از ولادت تا بعثت پیامبر اکرم(ص))، آورده شده که به روش تصحیح انتقادی متون سامان یافته است و کوشش شده نسخه ای پیراسته از این کتاب ارائه گردد. اختلاف نسخ در پاورقی ذکر شده؛ سپس در فصل تعلیقات بعضی نکات ادبی که نیاز به توضیح داشته، آمده و در پایان، فهرستی از اعلام، امثال و کنایات به رساله افزوده شده است.