pseudomonas aeruginosaباکتری پاتوژن فرصت طلبی است که بیوفیلم های آن قادر به ایجاد مشکلات جدی در زمینه پزشکی مانند عفونت مزمن به خصوص در بیماران داری نقص سیستم ایمنی و بیماران مسن می باشند. بیسموت تیول ها ترکیبات ضد میکروبی هستند که تولید آلژینات را در p. aeruginosaمهار می کنند. بنابراین استفاده از آنتی بیوتیک ها همراه با این عوامل که باعث افزایش نفوذپذیری بیوفیلم می شوند می توانند منجر به درمان کارآمد عفونت های بیوفیلمی شود. در این مطالعه فعالیت ضد بیوفیلمی همزمان آنتی بیوتیک و بیوساید بر تشکیل بیوفیلم p. aeruginosaبا استفاده از روش checkerboard بررسی شد. توانایی تولید بیوفیلم p. aeruginosaسویه 214 (سویه کلینیکی) در حضور بیسموت اتان دی تیول (bisedt) و بیسموت پروپان دی تیول (bispdt) در ترکیب با 5 آنتی بیوتیک آزیترومایسین (az)، سفتازیدیم (cz)، جنتامیسین (gn)، سیپروفلوکساسین (cp) و ایمی پنم (im) بررسی شد. minimum biofilm inhibitory concentration (mbic) ترکیب آنتی بیوتیک و بیوساید به روش microdilution و checkerboardبررسی شد. روش xtt برای تعیین مقدار تشکیل بیوفیلم به کار رفت. تغییر رنگ با دستگاه الایزا ریدر در طول موج 450 نانومتر خوانده شد. استفاده همزمان آنتی بیوتیک و بیوساید منجر به مقادیر جدید mbic شد. اثر همزمان دو ترکیب از روی مقادیر fractional biofilm inhibitory concentration (fbic) نشان داده شد. مقادیر fbic بیسموت اتان دی تیول با آنتی بیوتیک های آزیترومایسین، ایمی پنم، سیپروفلوکساسین، جنتامیسین و سفتازیدیم به ترتیب: 08/0، 1، 02/0، 2/01 06/1 به دست آمد. fbic بیسموت پروپان دی تیول با آنتی بیوتیک های آزیترومایسین، ایمی پنم، سیپروفلوکساسین، جنتامیسین و سفتازیدیم به ترتیب: 32/0، 01/0، 32/0، 06/2 و 66/0 به دست آمد. بسیاری از مطالعات نشان دادند که با توجه به مقاومت بالای بیوفیلم ها به داروهای ضد میکروبی درمان تک دارویی کارآمد نخواهد بود در این پژوهش نشان داده شد که مصرف همزمان bisedt با آزیترومایسین و سیپروفلوکساسین و مصرف bispdt با آزیترومایسین، ایمی پنم و سیپروفلوکساسین باعث کاهش mbic دو ماده ضد میکروبی شد. استفاده از درمان های چند دارویی می تواند باعث کاهش دوز موثر داروها شود. این امر موجب افزایش کارآیی درمان، کاهش سمیت دارو و جلوگیری از به وجود آمدن سویه های مقاوم می گردد.