چکیده: این پژوهش " ارزشیابی دوره های آموزشی ضمن خدمت استادان دانشگاه آزاد اسلامی با توجه به مولفه های نوین روان شناسی تربیتی" به منظور بررسی میزان برخورداری این دور ه ها از رویکرد سازایی گری و همچنین میزان تأثیر این دوره ها بر عاطفه، شناخت و عملکرد استادان دانشگاه در رابطه با مفاهیم روان شناسی تربیتی انجام گرفت. جامعه ی پژوهشی، تمامی استادان شرکت کننده در مرکز آموزش های ضمن خدمت منطقه 8 بودند که حدود 530 نفر را شامل می شدند و از بین آنها 130 نفر به صورت یک بختانه و با روش قرعه کشی انتخاب شدند که در نهایت 90 نفر از آنان به پرسش نامه ی پژوهشگر ساخته با ضریب پایایی ی 91/0 که دارای 40 گویه با طیف لیکرت بود، پاسخ گفتند. علاوه بر پرسش نامه از ابزار نگرش نامه و مصاحبه نیز استفاده شد و نتایج زیر به دست آمد: تجربه نمودن گرمی و صمیمیت با مسئولین مرکز برگزار کننده ی دوره و وجود فضای همراه با احترام و صمیمیت در کلاس های آموزشی در حد بالاتر از متوسط ذکر شده و با مدنظر قرار دادن میانگین نظری 5/1 مشخص شد که افزایش آگاهی و علاقه مندی ی نمونه های پژوهش نسبت به روان شناسی تربیتی با شرکت در این دوره تنها اندکی بیشتر از حد متوسط بوده است، و آنها تأثیر این دوره را بر عملکردشان پایین تر از متوسط ارزیابی کرده اند. همچنین در این دوره تغییر بازخورد( آگاهی، علاقه و عملکرد) استادان در مورد مفاهیمی مانند( روش های تدریس، انگیزه، برنامه ریزی، رشد، سنجش، مدیریت کلاس و به ویژه پژوهش) پایین تر از متوسط بوده است. همچنین پژوهشگر با شرکت در این دوره ها و با استفاده از نگرش نامه دریافت که رویکرد غالب بر این دوره ها رفتارگری است و مدرسان این دوره ها با رویکرد سازایی گری بیگانه اند. تنها در اندک کلاس هایی که مدرس دوره تا اندازه ای رویکرد سازاییگرانه داشت، آن کلاس سودمند و انگیزه ی یادگیری در آن کلاس بالا بود ولی در کلاس هایی که چنین رویکردی وجود نداشت، استادان شرکت در این دوره را بی فایده می دانستند و از هر فرصتی برای ترک کلاس استفاده می کردند. ?