چکیده مرعشیان از جمله حکومت های محلی سده هشتم هجری است که پس از قیام رهبر این جنبش، با استقبال مردمی مواجه شدند و حکومتی منسجم و بر پایه اعتقادات شیعی به وجود آوردند. رهبری این قیام با سیدقوام الدین مرعشی بود که تعالیم او آمیخته ای از اصول نبوی، فقه شیعه دوازده امامی و آیین فتوت بود. در آستان? تأسیس دولت مرعشیان در مازندران که شرایط خاص و اوضاع درهم ریخت? منطقه شکل گیری چنین نهضتی را پذیرا بود، سه خاندان مهم آل باوند، کیائیان جلالی، کیائیان چلاوی بر مازندران حکومت می کردند، زمانی که افراسیاب چلاوی از سوی مخالفان خود در آستان? سقوط قرار گرفت، دست ارادت و توبه به سوی سیدقوام دراز کرد. از این واقعه به بعد مازندرانی ها اطاعت سیدقوام را گردن نهادند، این اتفاقات راه رسیدن سیدقوام به فرمانروایی را آسان کرد، او بعد از کسب پیروزی ادار? این منطقه را به فرزندان خویش واگذار کرد و به این ترتیب سیدکمال الدین زمام امور را به دست گرفت و به تدریج نفوذ سیاسی خود را در مازندران گسترش داد. این روند ادامه داشت تا این که با حمله تیمور به مازندران مواجه شدند. مرعشیان نتوانستند، تیمور را از حمله به مازندران بازدارند و به هرحال به دنبال نبردی سخت تسلیم وی شدند. بی تردید حملات بی امان تیمور و سرانجام مال اندوزی برخی حکمرانان این سلسله باعث دور شدن مردم از آنان و در نهایت فروپاشی مرعشیان شد.پس از مرگ تیمور و در زمان شاهرخ برای مدتی سادات مرعشی مجدداً در مازندران حکم راندند، اما نتوانستند حکومت نیرومند بر پا دارند. این پژوهش بر آن است تا نحوه شکل گیری حکومت مرعشیان در مازندران و روابط آنان با تیموریان را با تکیه بر اسناد و منابع تاریخی و تجزیه و تحلیل آن ها، مورد بررسی قرار دهد.‍ کلید واژه مازندران، مرعشیان، سادات، روابط سیاسی، تیموریان، حکومت محلی،کیائیان.