چکیده هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان دسترسی اعضای هیأت علمی دانشگاه های علوم پزشکی وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به متن کامل مقالات مورد استناد در تألیف مقالات منتشر شده در سه مجله ایرانی نمایه شده در پایگاه اطلاعاتی اسکوپوس در فاصله سال های 2007 تا 2009 میلادی، از طریق منابع الکترونیکی مورد اشتراک وزارت بهداشت (پایگاه های اطلاعاتی کتابخانه دیجیتال پزشکی ایران)، به منظور ارزیابی میزان استفاده از این منابع انجام شده است تا در نهایت بتوان با استفاده از نتایج، پیشنهاداتی برای کمک به تصمیم گیری های آینده مجموعه سازی (ادامه یا لغو اشتراک پایگاه های اطلاعاتی) ارائه نمود. روش: پژوهش حاضر با روش تحلیل استنادی که یکی از فنون کتابسنجی است، انجام شده است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش عبارتند از 17847 استناد متعلق به 832 مقاله که توسط اعضای هیأت علمی دانشگاه های علوم پزشکی از سال 2007 تا 2009 در یکی از سه مجله "آرکایوز آو ایرینین مدیسن"، "اکتا مدیکا ایرانیکا" و "ایرینین ژورنال آو پابلیک هلث" منتشر شده اند. برای گرد آوری داده ها از فایل اکسل حاوی منابع و مآخذ (استنادات) هر یک از 832 مقاله واجد شرایط که با استفاده از امکان تهیه خروجی پایگاه اطلاعاتی اسکوپوس استخراج شده و نیز یک سیستم کدگذاری محقق ساخته که برای تعیین وضعیت دسترسی به متن کامل مقالات مورد استناد از طریق پایگاه های اطلاعاتی مورد اشتراک وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایجاد گردیده است، استفاده شده است. تک تک مدارک مورد استناد یک بار با جستجو در لیست الفبایی عناوین متن کامل کتابخانه دیجیتال پزشکی ایران و پیگیری لینک مربوطه و یک بار از طریق پیگیری لینک مشاهده در ناشر پایگاه اطلاعاتی اسکوپوس، از نظر سطح دسترسی از طریق پایگاه های اطلاعاتی کتابخانه دیجیتال پزشکی مورد بررسی قرار گرفته و سپس کد مربوط به وضعیت دسترسی هر یک در فایل اکسل ذخیره شده است. نتایج: نتایج نشان داد که متن کامل تنها 7/29% از مدارک مورد استناد جامعه پژوهش از طریق پایگاه های اطلاعاتی کتابخانه دیجیتال پزشکی ایران قابل دسترسی بوده است. این در حالیست که متن کامل حداقل 9/13% از مدارک مورد استناد جامعه پژوهش به صورت رایگان قابل دسترسی بوده است. در تصمیم گیری های آینده باید توجه داشت که در میان پایگاه های اطلاعاتی کتابخانه دیجیتال پزشکی ایران، پایگاه اطلاعاتی ساینس دایرکت بیشترین میزان دسترسی به متن کامل و نیز بیشترین نسبت موفقیت را به خود اختصاص داده است در حالی که پایگاه اطلاعاتی پروکوئست، علی رغم میزان بالای دسترسی به متن کامل، نسبت به تعداد استنادهایی که دریافت کرده کمترین نسبت موفقیت را در ایجاد دسترسی به متن کامل به خود اختصاص داده است. همچنین پایگاه اطلاعاتی اسکوپوس به دلیل ایجاد دسترسی رایگان به متن کامل برخی مقالات و برقراری لینک دسترسی به متن کامل برخی دیگر از طریق اتصال به پایگاه های کتابخانه دیجیتال پزشکی ایران و نیز امکانات لازم برای انجام مطالعات استنادی باید مورد توجه ویژه قرار گیرد. کلیدواژه ها: تحلیل استنادی، ارزیابی مجموعه، پایگاه های اطلاعاتی پزشکی، دانشگاه های علوم پزشکی

در این پایان نامه سنتز و شناسایی کاتالیزورهای منگنز- نیکل بر روی پایه ی آلومینا و فعالیت کاتالیستی آن ها در اکسایش بنزیل الکل در فاز مایع، مورد بررسی قرار گرفته است. همان طور که می دانیم با افزایش مساحت سطح کاتالیزور، امکان دسترسی به سایت های فعال کاتالیزوری افزایش، و عملکرد کاتالیزوری بهبود می یابد. برای انجام این کار، ابتدا کاتالیزور mn-ni به روش همرسوبی سنتز شد، سپس کاتالیزور mn-ni به دو روش تلقیح و همرسوبی بر روی پایه ی al2o3 قرار داده شد. ساختار کاتالیزور از طریق تکنیک های xrd ، ft-ir ، sem و tga/dta شناسایی شد. سپس اکسایش بنزیل الکل در مجاور اکسنده tbhp (ترشیو بوتیل هیدرو پراکساید) مورد مطالعه قرار گرفت و برای آنالیز محصولات شیمیایی، از دستگاه کروماتوگرافی گازی مجهز به آشکار ساز یونش شعله ای (fid) استفاده شد. در این سیستم کاتالیزوری، دمای کلسینه، زمان واکنش، دمای واکنش، اثر حلال، مقدار کاتالیزور، نوع سوبسترا، اثر کاربرد مجدد کاتالیزور، اثر نفوذ، اثر آنیون، اثر قطبیتٍ، اثر اکسید کننده و اثر پایه مورد بررسی قرار گرفت و در هر مورد، مقادیر مناسب و بهینه معلوم شد. با بررسی نتایج حاصل از این واکنش ها مشخص گردید که کاتالیزور با درصد مولی mn8ni2/al2o3 (10mol%) کاتالیست بهینه برای واکنش اکسایش بنزیل الکل با سنتز به روش همرسوبی، و کاتالیزور با درصد مولی mn:ni/al2o3 (30mol%) کاتالیست بهینه برای اکسایش بنزیل الکل با سنتز به روش تلقیح می باشد. در کاتالیزور سنتز شده به روش همرسوبی، درصد تبدیل بنزیل الکل در حلال استو نیتریل ? 29/43 و درصد گزینش پذیری ?100 ، و در مورد کاتالیزور سنتز شده به روش تلقیح، درصد تبدیل بنزیل الکل در حلال استو نیتریل ?83/52 با درصد گزینش پذیری ?100 بود.