چکیده: با توجه به اثرات مخرب زیست محیطی و انسانی علف کش ها کاربرد مواد افزودنی از مهم ترین راهکارهای افزایش کارایی و کاهش مقدار کاربرد علف کش هاست. به این منظور آزمایشی گلخانه ای برای مقایسه ی اثرات مویان سیتوگیت، روغن گیاهی کرچک و منداب و مایع شوینده بر کارایی علف کش کلودینافوپ پروپارژیل و مزوسولفورون +یدوسولفورون (آتلانتیس) در کنترل علف هرز علف قناری انجام شد. آزمایش گلخانه ای بصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار بود که فاکتور علف کش در 6 سطح (صفر، 8، 16، 32، 48 و 64 گرم در هکتار ماده موثره) و فاکتور مویان در 3 سطح (بدون مواد افزودنی، 1/0 به 2/0) درصد حجمی (% v/v) بود. در آزمایشی جداگانه تاثیر غلظت های هر یک از مویان های مذکور در 8 سطح (صفر، 01/0، 05/0، 1/0، 15/0، 2/0، 25/0 و 3/0) درصد حجمی (% v/v) بر کشش سطحی آب در قالب طرح کاملا تصادفی و به صورت فاکتوریل در 4 تکرار انجام شد. تاثیر غلظت های مختلف این مواد افزودنی در کشش سطحی آب خالص نیز مورد بررسی قرار گرفت. کمترین و بیشترین مقدار کشش سطحی به ترتیب از محلول های سیتوگیت و روغن منداب بدست آمد. افزایش کارایی به وسیله مواد افزودنی بسته به نوع علف کش ها متغیر بود. تمامی مواد افزودنی کارایی علف کش کلودینافوپ پروپارژیل و مزوسولفورون+یدوسولفورون را افزایش دادند. مویان سیتوگیت بیشتر از سایر مواد افزودنی هم کارایی علف کش کلودینافوپ پروپارژیل و هم محلول مزوسولفورون+یدوسولفورون را افزایش داد و بعد از آن در علف کش کلودینافوپ پروپارژیل کرچک قرار داشت و در مزوسولفورون+یدوسولفورون مایع شوینده بود. در مرتبه بعد نیز در علف کش کلودینافوپ پروپارژیل روغن منداب و در مزوسولفورون+یدوسولفورون روغن کرچک قرار داشت و در آخر نیز در کلودینافوپ پروپارژیل و مزوسولفورون+یدوسولفورون به ترتیب مایع شوینده و روغن منداب قرار داشتند. فعالیت شاخ و برگی علف کش های مورد بررسی با افزایش غلظت مواد افزودنی بالاتر از غلظت میسل بحرانی افزایش یافت.

به دلیل اهمیت پدیده همسازی در شبکه های عصبی، در مطالعات عصب شناسی توجه زیادی به این پدیده جلب شده است. این پایان نامه نیز به بررسی این اثر و نظم فضا – زمانی در سه نوع شبکه که از نرونهای ترمن – ونگ تشکیل شده می پردازد که تحت تأثیر یک نوفه سفید قرار دارند و با مقداری تأخیر زمانی با یکدیگر جفت شده اند. مشاهده می شود که هماهنگی در فرایند شلیک توسط نرونها را می توان با تنظیم مقدار این تأخیر زمانی افزایش داد. افزایش این پارامتر تا یک مقدار میانی سبب بالا رفتن نظم در دینامیک سیستم می شود، ولی پس از این مقدار افزایش تأخیر زمانی نتیجه عکس داده و نظم به وجود آمده را از بین می برد. به خاطر اهمیت و نقش ویژگی های ساختاری، توجه اصلی این پایان نامه بر نقش این ویژگی ها و توپولوژی شبکه در کیفیت نظم در کیفیت نظم فضا – زمانی در شبکه متمرکز شده است. مشاهده می شود با تغییر ساختار شبکه از شبکه های تصادفی یا مقیاس آزاد به شبکه های منظم، همسازی فضایی و هماهنگی زمانی در فرایند شلیک توسط نرونها در شبکه نیز بهبود خواهد یافت. پژوهش درباره این امر نشان می دهد که این رفتار به خاطر افزایش ضریب خوشه بندی و بالا رفتن همبستگی های موضعی در شبکه است.