شناخت و تحلیل موضوعات گوناگون موجود در نهج البلاغه از مباحثی است که به تازگی در عرصه ی مطالعات کتب دینی مورد توجه پژوهشگران علوم دینی قرار گرفته است. در این میان کنکاش پیرامون ملاحم نهج البلاغه به دلیل آگاه کردن مردم از رویدادها و حوادث سختی که در آینده با آن مواجه خواهند شد از اهمیت به سزایی برخوردار است. این پژوهش به منظور آشنایی با ملاحم نهج البلاغه از دیدگاه فقه الحدیثی انجام یافته و بر آن است تا از راه کاوش بر پیشگوییهای امام علی (علیه السلام) محقق شدن گفتار امام را بیان کند. پژوهش حاضربا بهره گیری از شیوه ی تحلیلی- مقایسه ای و روش کتابخانه ای به بررسی فقه الحدیثی ملاحم نهج البلاغه می پردازد و در این مسیر از شروح نهج البلاغه، کتب مفردات، کتب حدیثی و کتب تاریخی بهره ها جسته است. نگارنده در این رساله کوشیده است تا با نگرشی جدید این قسمت از سخنان امام را به دقت بکاود و شناختی تازه از گفتار امام را ارائه دهد. از حاصل این پژوهش می توان چنین نتیجه گرفت که پیشگوییهای امام علی (علیه السلام) درباره ی ملاحم و جنگهایی که مردم به سبب تمرّدشان از دستورات و راهنماییهای امام عصرشان با آن مواجه شدند در طی گذر زمان به تحقق پیوست و آنان با تمام وجود به حقانیت گفتار امام و در نتیجه اتصال ایشان به منبع غیب، پیامبر (صلی ا... علیه وآله وسلّم) اقرار کردند؛ خداوند متعال برای آزمایش تمام بشریّت همچنان برخی از این ملاحم را در پرده ای از ابهام قرار داده است تا فقط مومنان واقعی با عبرت از گذشتگان خود و تکیه براعتقاد راسخ خویش و تمسک به امانت پیامبر (صلی ا... علیه وآله وسلّم) منتظر تحقق این ملاحم گردند، ملاحمی که زمینه ساز ظهورحجت موعود، امام زمان (علیه السلام) می باشد. کلید واژه ها: حدیث، فقه الحدیث، ملاحم، امام علی بن ابی طالب (علیه السلام) ، نهج البلاغه.