مایه های کمیک در آثار مولیر بسیار متنوع ومتعددند. او از فنون ایجاد خنده در کمدی های نویسندگان هم عصر و ما قبل خویش بهره فراوان جسته است. با این حال وی با استفاده از این عناصر سنتی، اثری بدیع پدید می آورد. او حرکات، اطوار و شوخی های عامیانه را به کار می برد، ولی آنها را تلطیف کرده و در خدمت تحلیل شخصیتهایش قرار می دهد. داستان پردازی نیز در آثار او اهمیت خاصی دارد، ولی بر خلاف آن چه در کمدی های متأثر از سبک ایتالیایی مرسوم است، مولیر به وقایع شکلی محتمل و قابل باور می دهد و با استفاده از آن موقعیتهایی را فراهم می آورد تا شخصیتها هر چه بیشتر ویژگیهای خود را آشکار سازند. وی به جای شخصیتهای قالبی گذشته، مردمان زمانش را به روی صحنه می آورد و با بهره گیری از تمام ابزاری که کمدی سنتی در اختیارش قرار می دهد و نیز به لطف ذکاوت و تیزبینی خویش به بررسی پیچیدگی های روانی شخصیتها می پردازد. او کمدی را به خوبی به عنوان آیینه اجتماع به کار می برد و ازآن وسیله ای برای اصلاح رفتارهای مردمان زمانه اش می سازد. در نتیجه وی به کمدی جایگاه والایی بخشیده و آن را به مقامی ارتقا می دهد که تا آن زمان تنها به تراژدی اختصاص داشته است.