هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل جامعه شناختی موثر بر میزان انگیزه تحصیلی دانشجویان بوده است. روش انجام پژوهش پیمایش و جامعه آماری کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه فردوسی است. حجم نمونه 255 نفر بود که با روش طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شده و ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه بود. یافته ها نشان داد که انگیزه تحصیلی دانشجویان بالاتر از حد متوسط است که میانگین آن معادل 2/63 ( در دامنه 100-0) می باشد. تحلیل رگرسیونی متغیرها نشان داد که «موفقیت تحصیلی»، «ارزیابی مثبت از گروههای مرجع تحصیلی»، «کنش دانشجو- والدین» و « امید به آینده شغلی» اثر مستقیم و «پایگاه اجتماعی- اقتصادی» اثر معکوس بر انگیزه تحصیلی دارند. تحلیل مسیر نشان داد که دو متغیر « رضایت از امکانات آموزشی و پژوهشی» و « کنش متقابل استاد- دانشجو» به طور غیرمستقیم بر انگیزه تحصیلی تأثیر مثبت دارند. از طرف دیگر میزان انگیزه تحصیلی دانشجویان در بعضی از دانشکده ها با هم فرق داشت. انگیزه دانشجویان دختر و پسر متفاوت از هم نبود. محقق نتیجه گرفت که برای افزایش انگیزه تحصیلی تعامل دانشجو و والدین بیشتر شده و همچنین موفقیت های تحصیلی دانشجو در خانواده و دانشگاه مورد توجه و تحسین قرار گیرد.