در این پژوهش، 11 ترکیب جدید فسفرآمیدیتی با فرمول کلی rp(o)(nh(ch(ch3)2)2 که r شامل گروههای فنیل (1)، آریلوکسی (2)، 2-کلرو آریلوکسی (3)، آنیلین (4)، ترکیبات بنزوئیلی با استخلاف پارای متفاوت (h (5)، och3 (6)، ch3 (7)، cl (8))، مونو (9)، دی (10) و تری (11) کلرو استیل است و دو فسفرآمیدیت با فرمول rp(o)(nh(c(ch3)3)2، r= فنیل (12) و پارامتوکسی بنزوئیل (13)، سنتز شد. پایداری مولکول های 11-1 حاصل از برهم کنش های فوق مزدوج منفی و نامستقر شدن بار، با استفاده از آنالیز nbo تعیین شد. ترکیبات 13-1 با sncl2me2 و sn(ph)3cl واکنش داده شد و کمپلکس های قلع (ترکیبات 29-14) آنها تهیه گردید. لیگاندها و ترکیبات آلی قلع آنها با روش های طیف سنجی ir، 13p nmr، 1h،13c، 119sn و آنالیز عنصری شناسایی شده، داده های طیفی آنها با هم مقایسه شد. ساختار لیگاندهای 5، 6، 13 و دوازده کمپلکس قلع، توسط بلورنگاری پرتو ایکس تعیین شد و پارامترهای هندسی آنها از قبیل طول و زوایای پیوندی، پیوندهای هیدروژنی و هم چنین انباشتگی بلور آنها در سلول واحد با یکدیگر مقایسه شد. اثر استخلاف ها روی اتم های فسفر و نیتروژن، نسبت استوکیومتری لیگاند به قلع و نوع حلال واکنش یا حلال نوبلورسازی بر روی نحوه کوئوردینه شدن لیگاندها به اتم قلع بررسی شد. دو فسفامیک اسید، 4-rc6h4c(o)nhp(o)(oh)2 ، r = och3 (30)، cl (31)، یک آمیدوفسفات، 4-clc6h4c(o)nhp(o)(och3)2 (32) و نمک های آمیدوفسفات، na[4-rc6h4c(o)np(o)(och3)2]، r = h (33) och3 (34)، cl (35)، یک کمپلکس قلع از لیگاند آمیدوفسفات (36) و همچنین ترکیبات جدید فسفرآمیدیتی شامل گروه تیازولیل و مشتقات آن، rp(o)(ncschchnh)2، r = فنیل (37)، آریلوکسی (38)، 2-کلرو آریلوکسی (39)، c6h5op(o)(ncschchnh)cl (40)، c6h5op(o)(4-ch3ncschchnh)cl (41)، 4-ch3c6h4op(o)(ncschchnh)cl (42)، (c6h5o)2p(o)(ncsrnh)، r = ch=ch (43)، ch2ch2 (44)، c6h4snhcnp(o)r2، r = nhch(ch3)2 (45)، nhc(ch3)3 (46)، nc4h8o (47) وna[c6h5p(o)(ncsch2ch2nh)(ncsch2ch2n)] (48) نیز تهیه شدند و با روش های طیف سنجی شناسایی شدند. ساختار سه ترکیب 37، 44 و 47 با بلورنگاری پرتوایکس تعیین و همچنین محاسبات نظری بر روی ترکیبات 37، 47-45 انجام شد تا توتومر ترجیحی (آمینی یا ایمینی) در حالت جامد و فاز گازی به دست آید. محاسبات nbo بر روی ترکیبات 32، 37 و آنیون های آنها (35 و 48) نیز انجام شد و مقدار بار محاسبه شده بر روی اتم های فسفر با هم مقایسه گردید. فعالیت ضدباکتری برخی از لیگاندها و کمپلکس های قلع آنها و هم چنین برخی از فسفرآمیدیت های شامل گروه تیازولیل و مشتقات آن بر روی باکتری های گرم مثبت و منفی انجام شد.