چکیده ریموند کونو نویسنده ایست که بیشترین تحول و تغییر را در سبک نگارش رمان به وجود آورده است. او قبل از هر چیذ به عنوان نویسنده آثار فکاهی شهرت دارد. آثار او که از تنوع زیادی برخوردار است از طریق جو مضحک و طنز آمیزش شناخته می شود. او اختلاف و فاصله بین زبان محاورهای و نوشتاری فرانسه را زیر سوال می برد. از نظر او این فقط یک اختلاف ساده نیست. بلکه دو زبان متفاوت است تقریبا مثل اختلافی که بین زبان فرانسه و لاتین وجود دارد. از خلال این پایان نامه مشاهده خواهید کرد که چگونه کونو زبان فرانسه جدید را با استفاده از روشهای مختلف بازی با کلمات مثل نو واژه ها و جناس در ساختار و قید و بندهای منسوخ زبان، نشان می دهد و سپس مطرح می کند که چگونه از طریق آوانویسی، زبان نوشتاری محاوره ای فرانسه را می توان بهم نزدیک کرد. به نظر او « لباس سبزها » زبان را در زندان قواعدها محدود کرده اند و آن را از هر گونه خلاقیتی محروم ساخته اند. برای نجات زبان باید آزادیش را بازگردانیم، باید اجازه بازی را به آن دهیم. کلید واژه ها : فرانسه نو، آوانویسی، تخطی در انواع ادبی، نو واژه، جناس، بازی با کلمات