هدف این پژوهش تعیین تأثیر معنادرمانی گروهی بر افزایش امید بیماران مبتلا به سرطان مری و معده بود. طرح پژوهش از نوع آزمون بازآزمونی با گروه کنترل و جایگزینی تصادفی بود. در این پژوهش 30 نفر از مراجعان به مرکز سلامت مری و کبد (کوهورت) شهرستان گنبد کاووس در سال 1389 در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) به طور تصادفی جایگزین شدند. متغیر مستقل، معنا درمانی گروهی بود که گروه آزمایش در 10 جلسه آن را دریافت داشتند و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. ابزار پژوهش مقیاس امید در عرصه های خاص بزرگسالان (adshs) بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که معنا درمانی گروهی برافزایش نمره ی کل امید بیماران مبتلا به سرطان مری و معده (001/0>p) و عرصه های آن شامل اجتماعی (001/0>p)، تحصیلی (001/0>p)، خانوادگی (001/0>p) ، عاشقانه (001/0>p) ، شغلی (001/0>p) و فعالیت های اوقات فراغت (001/0>p) موثر بود. طبق نتایج پیگیری پس از یک ماه، بین گروه آزمایش و کنترل در میزان امید بیماران مبتلا به سرطان مری و معده و عرصه های آن تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0>p) و اثر معنادرمانی گروهی بعد از یک ماه باقی مانده بود. بنابراین می توان این گونه نتیجه گیری کرد که معنادرمانی گروهی امید بیماران مبتلا به سرطان مری و معده را افزایش خواهد داد.