انحرافات جنسی مجموعه رفتارهایی برای ارضای غریزه جنسی هستند که خارج از شیوه های طبیعی ارضای این میل می باشند. اسلام تنها روشی را که برای پاسخ به نیاز جنسی به رسمیّت می شمارد و آن را به مسلمانان توصیه می کند آمیزش در چهارچوب پیوند زناشویی میان دو جنس مخالف است که آن هم باید در شرایطی انجام گیرد که زن آمادگی لازم جنسی و روانی را داشته باشد و رفتارهای جنسی خارج از این پیوند را حرام می داند و پیروان خود را از غیر از آن نهی می کند. معیاری که اسلام برای تشخیص انحراف تعیین می نماید خلاف سرشت و شرع بودن آنهاست. و این انحرافات نیز از دیدگاه فقهی قابل تحلیل و بررسی است و انواع آن در متون فقهی مورد توصیف قرار گرفته و برای آن حکم خاص در نظر گرفته شده است و آن تعداد از انحرافات جنسی هم که جزء مسائل مستحدثه بوده و دارای سابقه فقهی نبوده اند (مثل تغییر جنسیّت طلبی)، بوسیل? اجتهاد و استنباط فقهای شیعه از ادل? اربعه مورد حکم قرار گرفته اند. با توجه به تعریفی که اسلام از انحرافات جنسی ارائه می دهد رفتارهای زیر انحراف بشمار می رود. 1- نمایشگری، 2- چشم چرانی، 3- خودارضایی، 4- هم جنس گرایی، 5- گرایش جنسی به حیوان 6- زنا، 7- لواط، 8- مساحقه، 9- خودآزاری و... هرکدام از این انحرافات چون زیان و ضرر فردی و اجتماعی را در پی داشته و مورد تائید اسلام نمی باشد گناه به حساب می آید و با توجه به اینکه در مذهب تشیع و سایرمذاهب دیگر اسلام احکام و مجازات خاصی به آنها تعلق می گیرد سعی می شود که آرای فقهی مذهب امامیه در این باره بیان گردد.