استفاده از روشهای رایج در طب مکمل در کنار طب مدرن مسئله ای است که توجه محافل علمی بسیاری در حوزه سلامت را به خود جلب کرده است. رشد طب سنتی و استفاده از عقاید و روشهای رایج در طب بومی در عصر مدرن زمینه ای را فراهم می کند تا به چیستی ریشه های فرهنگی این نوع روشهای درمانی و چگونگی استفاده از آنها بپردازیم. با توجه به این امر، پژوهش حاضر سعی در فهم چگونگی بازتعریف و استفاده از طب بومی در دور? مدرن دارد جهت برآورده شدن این منظور و انجام مطالع? دقیق و علمی تر این موضوع را در محدود? عقاید و باورهای رایج در زمین? باروری و ناباروری در طب بومی در شهرستان اردستان دنبال می کنیم. از آنجایی که در این پژوهش به دنبال فهم معانی و تفسیر کنش و رفتارها می باشیم از چهارچوب مفهومی درون فهمی برگرفته از نظریات ماکس وبر استفاده می کنیم. اطلاعات تحقیق حاضر را داده های شفاهی تشکیل می دهند که گردآوری این دسته از داده ها یکی از اصلی ترین رویکردهای روش شناختی در تحقیق کیفی است، لذا گردآوری داده ها در چنین پژوهشی مستلزم حضور در میدان تحقیق و تماس با جامعه مورد بررسی، توصیف، گردآوری و ثبت اطلاعات از خلال چارچوب های ذهنی افراد ساکن در شهرستان اردستان و توابع آن بوده است. بدین جهت در این تحقیق برای گردآوری داده ها از تکنیک مصاحبه های نیمه ساخت یافته و مصاحبه های اپیزودیک استفاده شده است. یافته های بدست آمده از پژوهش نشان می دهند که بازتعریف طب بومی در دور? مدرن از منطقی برخوردار است که بواسط? آن می تواند در کنار طب مدرن قرار بگیرد و استفاد? همزمان آنها در کنار یکدیگر کاملا معنادار باشد. در طب بومی امر معطوف به دیگری وجود ندارد و وجود همین منطق در فرآیند بازتعریف باعث می شود تا طب بومی، طب مدرن را به عنوان دیگری خود به شمار نیاورد و با حذف غیریت سازی خود را در رابطه با طب مدرن ببیند و نه در مقابل آن و پس از طی کردن فرآیند بازاندیشی و بازتعریف به صورت معنادار در متن مدرنیته و در کنار طب مدرن به کار گرفته شود.