بررسی ها نشان می دهد در سال های اخیر گرایش زنان به کارآفرینی در کشور افزایش چشمگیری داشته است. با این وجود اختلاف قابل توجه در نرخ فعالیت کارآفرینانه زنان با همتایان مرد و در عین حال، شمار بالای دانشجویان و دانش آموختگان آموزش عالی تمرکز بیشتر بر تقویت کارآفرینی در میان این گروه جمعیتی را بیش از هر زمان دیگری ضروری می سازد که این امر مستلزم شناسایی عوامل موثر بر بروز رفتار کارآفرینانه در دانشجویان می باشد. با توجه به اهمیت قصد کارآفرینی به عنوان یگانه عامل پیش بینی کننده رفتار کارآفرینانه، پژوهش حاضر به شناسایی عوامل تعیین کننده قصد کارآفرینی دانشجویان دختر با استفاده از تئوری رفتار برنامه ریزی شده آجزن اختصاص داد. تحقیق در جامعه ای متشکل از دانشجویان دختر رشته های مدیریت دولتی، صنعتی و بازرگانی دانشگاه علامه طباطبایی در فاصله زمانی بهار 90 تا مهر 90 انجام گرفته است. نتایج بررسی ها با بکارگیری ابزار پرسشنامه جهت گردآوری اطلاعات اولیه و بهره گیری از روش های تحلیل رگرسیون، آنالیز واریانس و آزمون فریدمن به منظور تحلیل آماری داده ها نشان می دهد عوامل شناسایی شده بر اساس مدل پیشنهادی، تاثیر مثبت و قوی بر قصد داشته و از میان عوامل، نگرش نسبت به رفتار بیشترین تاثیر را بر قصد کارآفرینی دانشجویان دارد. همچنین اختلاف معناداری نیز در میانگین قصد کارآفرینی با توجه به رشته و مقطع تحصیلی دانشجویان، مشاهده شده است. نتایج فوق زمینه تدوین راه کارهایی بر اساس پیشنهادهای ارائه گردیده در پایان پژوهش در راستای تقویت قصد بروز رفتار کارآفرینانه در دانشجویان دختر را فراهم می نماید.