هوشنگ ابتهاج (ه.ا.سایه)یکی از غزل سرایان معاصر ایران است که تأثیر وی در تکامل و ترقی غزل معاصر فارسی در دوره ی خود او و حتی دوره های بعد نیز برکسی پوشیده نیست. غزل فارسی به عنوان یکی از متشخص ترین و زیباترین قالب های شعر فارسی هنوز هم مورد توجه و علاقه ی شاعران است هر چند که در عمر طولانی خود فراز و فرود هایی هم داشته است. اما بیشتر این تحولات در دوره ی معاصر صورت گرفته است. در این پژوهش سعی شده است نقد و تحلیل جامعی از غزلیات هوشنگ ابتهاج بصورت توصیفی و تحلیلی ارائه گردد و همچنین اندیشه های محوری شاعر بازخوانی،دسته بندی و تحلیل شود و به تبین جایگاه این شاعر بزرگ معاصر در بین شاعران هم دوره ی خود پرداخته شود. بنابراین ضرورت انجام چنین پژوهشی محسوس می باشد. با بررسی های به عمل آمده مشخص شده که تأثیر پذیری سایه از غزل حافظ ابزاری ست برای هر چه زیباتر شدن غزل او. همچنین سایه شاعری اجتماعی است که به خوبی توانسته از عهده رسالت خود – شعر در خدمت مردم و اجتماع برآید.غزل سایه بیشتر در قالب عشق به اجتماع،میهن، آزادی و مردم و .......می باشد.