پژوهش حاضر به بررسی عوامل موثر در شکل گیری عنوان بندی مناسب در حیطه ی طراحی گرافیک می پردازد و تمرکز اصلی آن به طور خاص بر تایپوگرافی متحرک در عنوان بندی فیلم ها قرار گرفته است. با رواج و گسترش عنوان بندی به مثابه ی یکی از شاخه های?طراحی گرافیک به مفهوم نوین آن، در میانه ی دهه ی 1950 شکل تازه ای از آن توسط سائول باس مطرح و مورد توجه طراحان زیادی قرار گرفت. در واقع می توان گفت که این رشد روز افزون در طراحی عنوان بندی به طور کلی بر طراحان آن دوران و حتی طراحان امروزی جامعه ی گرافیک دنیا تاثیر گذاشته است. از آن جا که تایپوگرافی به عنوان عنصر اصلی در عنوان بندی فیلم ها روز به روز بیش تر در عرصه ی سینما و صنعت فیلم سازی مطرح می شود، لذا شناخت ویژگی های رسانه و زمینه ی بازنمایی آن که غالباً صفحات نمایش پرده ی سینما و صفحات نوری می باشد و هم چنین نحوه ی به کارگیری حروف برای رسیدن به دو مقوله ی مهمِ سرعت خوانش و درک مطلب حروف در زمان محدود عنوان بندی، ضرورت می یابد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی قابلیت ها و توانمندی های تایپوگرافی فارسی در طراحی عنوان بندی فیلم های ایرانی است. برای نیل به این مقصد، ابتدا سیر تحول و تغییر تایپوگرافی لاتین برای تطبیق با ضروریات طراحی عنوان بندی فیلم ها، مرور شده است. در این مطالعه، به رابطه ی تایپوگرافی با فرم و محتوای عنوان بندی ها توجه گردیده است. بررسی تایپوگرافی لاتین به محقق در استخراج ویژگی های مورد نظر در طراحی حروف به کار رفته در رسانه های نوری کمک می کند. پس از آن برای شناسایی توانمندی ها و ظرفیت های حروف فارسی و هم چنین دست یابی به نکاتی جهت دوری از خطاهای بصری پیش آمده در زمان استفاده از حروف در رسانه های نوری، طراحی حروف «ترافیک » در تطبیق با طراحی حروف لاتین جهت بررسی و تعیین عوامل موثر در پیدایش خطاهای بصری تحلیل می گردد. در انتها، با توجه به بحث های پیشین، نمونه های شاخص عنوان بندی فیلم های ایرانی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. نتیجه ی به دست آمده نمایان گر افزایش اهمیت جایگاه تایپوگرافی به عنوان اولین عامل جهت خوانش و درک عنوان بندی فیلم هاست.