نام پژوهشگر: مریم سلطانی عینی
مریم سلطانی عینی غلامرضا رزمی
در این تحقیق اثرعصاره آبی و هیدروالکلی گیاه استبرق و نیز داروی بوتالکس بر روی تک یاخته خونی هموپروتئوس در کبوتران در دو دوره درمانی مورد بررسی قرار گرفت. در دوره اول ابتدا 24 کبوتر آلوده به هموپروتئوس و 6 کبوتر سالم با بررسی میکروسکوپی گسترش های خونی از بین یک گله انتخاب گردید. به 5 گروه 6 تایی تقسیم شدند. به گروه های آلوده 1 و 2 به ترتیب عصاره های آبی و هیدرو الکلی گیاه استبرق با دوزmg/kg 3/0 به مدت 7 روز متوالی به صورت خوراکی داده شد و به گروه 3 داروی بوتالکس به میزان mg/kg5/2 به صورت داخل عضلانی تزریق گردید. 24 ساعت بعد از آخرین تجویز عصاره ها، از ورید بالی کبوتران گسترش خونی تهیه شد و بعد از بررسی میکروسکوپی میزان پارازیتمی در گروه مختلف مورد بررسی قرار گرفت. فقط در گروه 3 درمان شده بابوتالکس میزان پارازیتمی به صفر رسیده بود درحالیکه در گروه های 1 و 2 هیچگونه تغییری در میزان پارازیتمی به وجود نیامده بود. در دوره دوم درمانی، کبوتران به گروه های شش تایی تقسیم شده وبا غلظتهای 10، 100، 1000 برابر غلظت اولیه درمان گردیدند.به گروه های 1 و 2 ، دو غلظت 10 و 1000 برابر به مدت 7 روز به صورت خوراکی داده شد. به گروه 3 غلظت 100 برابر عصاره آبی به صورت داخل عضلانی به میزان mg/kg 3/0 تزریق گردید. در پایان این دوره از ورید بالی گسترش خونی تهیه گردید وپارازیتمی محاسبه شد. نتایج نشان داد که میزان غلظت و نوع تجویز عصاره آبی استبرق تاثیری بر میزان پارازیتمی انگل نداشتند. بر پایه نتایج بدست آمده بنظر می رسد که عصاره آبی و الکلی استبرق هیچ اثر درمانی بر علیه آلودگی هموپروتئوس در کبوتر نداشته در حالیکه داروی بوتالکس می تواند بعنوان دارویی موثر برعلیه آلودگی هموپروتئوس تجویز گردد.