از همان زمان که یک فرد بیکار جویای کار برای ورود به بازار کار اعلام آمادگی نموده، دوره زمانی خاصی در مورد او آغاز شده که در ادبیات بازار کار به نام "دوره بیکاری" خوانده شده است. این دوره که با دلایل گوناگون همچون یافتن شغل، رسیدن به سن بازنشستگی یا ناتوان شدن فرد به پایان می رسد، تحت تاثیر عوامل فردی و محیطی متفاوتی قرار داشته که بررسی و شناخت این عوامل، زمینه مطالعات بسیاری در دهه های اخیر قرار گرفته است. در این پژوهش کوشیده شده است تا میزان تاثیر برخی عوامل مهم فردی بر دوره بیکاری افراد بیکار جویای کار در شهرستان یزد، در سالهای 1386 تا 1389 مورد بررسی وکنکاش قرار داده شود. روش آماری مورد استفاده جهت آزمون فرضیه های مطرح شده در این پژوهش، روش رویداد متناسبکاکس بوده که در گروه مدل های دوره ای قرار داده شده است. نمونه آماری پژوهش شامل 1964 فرد بیکار جویای کار بوده که هر یک تنها یک دوره بیکاری را در دوره زمانی مورد مطالعه تجربه نموده اند. نتایج پژوهش نشان میدهد که عواملی همچون داشتن جنسیت مرد، متاهل بودن، تعداد فرزند، داشتن مهارت حرفه ای، سابقه اشتغال و تحصیلات بالاتر از دوره بیکاری فرد می کاهد. این در حالی است که دو عامل بالاتر رفتن سن و اشتغال همسر بر این دوره افزوده اند.