چکیده از آن جایی که یک روسازی بتنی در طول عمر خود بارهای متعدد دینامیکی و ناملایمات جوی را تجربه می نماید لذا ضروری است که در هنگام ساخت به عملکرد بالای آن بسیار توجه شود. یک روسازی با دوام باید ویژگی هایی از قبیل مقاومت در برابر سایش، ضربه، نفوذپذیری و مقاومت در برابر سیکل ذوب و یخبندان را داشته باشد . از دیگر موارد و ویژگی های اساسی یک روسازی بتنی مقاومت سایشی در طول عمر بهره برداری است. در سال های اخیر استفاده از ذرات نانو به عنوان افزودنی جهت بهبود ویژگی های مکانیکی بتن مورد توجه محققین قرار گرفته است. بررسی ادبیات فنی نشان می دهد، که نتایج حاصل از آزمایش های سایش، خمش ومقاومت فشاری بر روی بتن حاوی دو گروه افزودنی نانو اکسید سیلیس و نانو اکسید تیتانیوم، حکایت از تأثیرات منحصر به فرد این مواد در بهبود خواص فوق دارد. در این پژوهش با توجه به اهمیت موضوع مقاومت سایشی در روسازی و پتانسیل بالای استفاده از ذرات نانو به عنوان ماده افزودنی در بتن، جهت بهبود مشخصه مقاومت سایشی بررسی استفاده از این ذرات در بتن به عنوان عاملی که بتواند دوام یک رویه بتنی را افزایش دهد، مورد بررسی قرار گرفت.در این پژوهش ابتدا نمونه های کنترلی و نمونه های حاوی نانو ذرات ساخته شده سپس آزمایشات فشاری روی نمونه های مکعبی 28 روزه انجام شد. علاوه بر این آزمایشات نفوذ پذیری و سایش بر روی نمونه های استوانه ای با ابعاد 10*10 سانتی متر انجام شده نتایج زیر حاصل گردید. استفاده از نانو اکسید سیلیس با نسبت 5درصد وزنی سیمان منجر به بهبود 48 درصدی مقاومت فشاری و 28درصدی مقاومت سایشی نسبت به نمونه های معمولی شده است. همچنین نمونه های حاوی 5 درصد نانو اکسید سیلیس نسبت به سایر نمونه ها در طی زمان بهره برداری کمتر دچار تخریب گردیده است. کلید واژه: بتن متخلخل، روسازی بتنی، نانو اکسید سیلیس، نانواکسید تیتانیوم، نفوذپذیری، دوام، مقاومت سایشی