در سال های اخیر بحران های دامنه دار مالی در سطح وسیعی از کشورها رخ داد که هنوز هم آثار آن کاملاً قابل مشاهده است. در چنین بحران هایی بانک ها در نوک پیکان مشکلات قرار می گیرند و بررسی ریسک آن ها از اهمیت زیادی برخوردار است. ریسک در بانکداری انواع مختلفی دارد و یکی از مهمترین آن ها ریسک اعتباری است. یکی از اهداف اصلی مدل سازی ریسک اعتباری بررسی توزیع زیان اعتباری و پیش بینی آن است. بانک ها به منظور تعیین سرمایه احتیاطی سبد تسهیلات اعطایی خود، علاقمندند تا میزان ریسک تحمیل شده توسط هر مشتری یا بخش اقتصادی را که به آن سهم ریسک گفته می شود محاسبه کنند. تعیین سهم ریسک سبد، مبحث مهمی در مدیریت ریسک مالی است و پیشتر برای موضع های معاملاتی مانند ابزارهای مالی و زیرسبدها مطالعه شده است و به طور خاص، در محاسبه سهم های حاشیه ای مورد توجه بوده است. ریسک کل سبد در حالت کلی تابعی خطی از سهم ریسک موضع های معاملاتی است. در سطح سبد وام متغیر زیان، لزوماً تابعی خطی از عوامل تاثیرگذار در زیان نیست، لذا با استفاده از تجزیه هافدینگ متغیر تصادفی زیان به عوامل تاثیرگذار در آن تجزیه می شود. از جمله ویژگی های مهم تجزیه هافدینگ، خطی کردن زیان است، اما هزینه آن اضافه کردن جملاتی به تجزیه، مانند تاثیر توامان چند عامل ریسک است. بعد از استفاده از این تجزیه می توان برای هر یک از جملات تجزیه، پوشش ریسک مناسب را در نظر گرفت. در پایان با توجه به میزان معناداری عوامل، سهم ریسک عوامل شاخص کل بورس، شاخص تورم و شاخص قیمت زمین و مسکن محاسبه گردید.