امروزه طرح هادی روستایی مهمترین ابزار مدیریت توسعه روستایی در ایران است. با گذشت بیش از سه دهه از شروع اجرای این گونه طرح ها در نواحی روستایی کشور و اندوختن تجربه، لازم است بدانیم که اجرای این گونه طرح ها چه نتایج و پیامدهایی را برای جامعه روستایی کشور به همراه داشته است. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی-تحلیلی است که بخش عمده ای از داده های آن براساس مطالعات میدانی، از طریق پرسشنامه با حجم نمونه 232 نفر در 6 سکونتگاه روستایی که از اجرای طرح هادی آنها 10 سال می گذرد و تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spssانجام شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که طرح هادی توانسته است زمینه تغییرات در ابعاد اجتماعی زندگی روستاییان را فراهم آورد، ولی در رابطه با ایجاد زمینه تغییرات در ابعاد اقتصادی زندگی روستاییان ناموفق بوده است. نتیجه اینکه در روستاهایی که طرح هادی از نظر ماهیت عملکردی موفق تر بوده پیامدهای اجتماعی مثبت بیشتری داشته اما از لحاظ تأثیرات اقتصادی بسیار ضعیف بوده است. بنابراین راهکارهایی از جمله توجه به توانمندی های بومی، توجه بیشتر به قابلیت های روستاها، برنامه مدون مالی برای اجرای کامل طرح ها، داشتن جدیت و قاطعیت در اجرای طرح و بهره گیری از نهادهای محلی به منظور مطلوب شدن تأثیرگذاری طرح بر جامعه روستایی پیشنهاد می شود.