مقاوم نبودن مساکن روستایی در برابر سوانح طبیعی همچون زمین لرزه، سیل، رانش زمین، طوفان و ... از مهمترین مسائل و مشکلات مسکن روستایی به شمار می رود. ضرورت طرح مقاوم سازی مساکن روستایی از اینجا نشأت می گیرد که اغلب روستاییان در مساکن نامناسب با وسایل تهویه ناقص و تاریک زندگی می کنند. بنابراین تحقیق حاضر در پی آن است که آثار کالبدی وام های مسکن در توسعه روستاهای شهرستان بهمئی را بررسی کرده و راهکارهای لازم را در این زمینه ارائه کند. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است که از طریق مطالعات میدانی و کتابخانه ای و مصاحبه و بازدید از مساکن جدید و قدیم صورت گرفته است. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه در حجم نمونه 233 نفر و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های مناسب در نرم افزار spss انجام شده است. به طور کلی براساس آزمون ضریب همبستگی پیرسون، میزان همبستگی اعتبارات مسکن با شاخص الگوی توسعه کالبدی برابر با 17/0 می باشد که نشان دهنده این است که اعتبارات در زمینه توسعه و مقاوم سازی مسکن روستایی باعث توسعه کالبدی روستاهای نمونه شده است. همبستگی اعتبارات مسکن با الگوی مسکن برابر با 31/0 که نشان از بالا رفتن توان روستاییان جهت ساختن مسکن مناسب با استفاده از اعتبارات دارد. همچنین همبستگی بین اعتبارات وانتظارات سازمان ها 14/0 بوده که نشان دهنده این است که افزایش اعتبارات تخصیص یافته باعث افزایش انتظارات سازمان های متولی این اعتبارات شده است. بنابراین در زمینه توسعه کالبدی مساکن روستاهای نمونه، راهکارهای کالبدی و توسعه فیزیکی روستاهای منطقه در قالب طرح های هادی و بهسازی روستاها براساس ویژگی های طبیعی و اقتصادی و اجتماعی روستاها، توجه به الگوی معماری بومی و ... پیشنهاد می شود.