پژوهش فوق به اجرای دو نوع مداخله گروهی بازسازی شناختی تمثیلی، برای ایجاد تغییر در باورهای عقلانی و هیجانی و بازسازی شناختی معنایی برای ایجاد تغییر در باورهای عقلانی پرداخته است تا اثار این مداخلات را بر میزان کاهش سطح اعتیاد پذیری دانش اموزان مورد مطالعه قرار دهد.برای انجام پژوهش ،از میان 531 نفر دانش اموز پسر مقطع متوسطه که به صورت انتخاب خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند(n=45)نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه بر اساس نمرات بدست امده از پرسشنامه اعتیاد پذیری (aps)انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ازمایشی ویک گروه کنترل جایگزین شدند.سپس آموزش بازسازش شناختی تمثیلی و آموزش بازسازی شناختی معنایی به مدت 12 جلسه یک و نیم ساعته ارائه گردید.بر اساس تحلیل کوواریانس ،نتایج نشان داد در سطح(001/0>)هر یک از دو روش اموزشی در کاهش میزان اعتیاد پذیری موثر است.و در سطح(001/0>)روش بازسازی شناختی تمثیلی نسبت به روش بازسازی شناختی معنایی از اثر بخشی بیشتری در کاهش میزان اعتیاد پذیری نوجوان برخوردار است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بازسازی شناختی به هر دو روش تمثیلی و معنایی می تواند میزان اعتیاد پذیری نوجوان نسبت به مواد را کاهش دهد.و همچنین روش بازسازی شناختی تمثیلی اثر بخشی بیشتر با داوام تری نسبت به روش بازسازی شناختی معنایی داشته است.