نام پژوهشگر: مریم تاراجی
مریم تاراجی زهرا طالب پور
در این مطالعه یک روش استخراج جذبی میله چرخان (sbse) به همراه مشتق سازی توسط معرف (-)-منتیل کلروفرمات (mcf) و در نهایت آنالیز با استفاده از سیستم hplc-uv با ستون فاز معکوس c18 برای تعیین مقدار انانتیومرهای کارودیلول در داروهای خوراکی بررسی شد. روش استخراج جذبی sbse، روشی عاری از حلال، ارزان، ساده و موثر است و تنها نقطه ضعف آن، محدودیت آن برای استخراج ترکیبات غیرقطبی یا نیمه قطبی است. بنابراین، برای رفع این محدودیت، میله چرخان با پوشش پلیمری قطبی متیل متاکریلات- اتیلن گلیکول دی متاکریلات- آکریلیک اسید (pa-eg) در آزمایشگاه سنتز شد. فاکتورهای موثر بر روش استخراج برای میله های چرخان با دو نوع پوشش پلیمری pa-eg و pdms روی نمونه ی آب حاوی µg ml-1 5/0 کارودیلول مورد بررسی قرار گرفت. پس از به دست آوردن شرایط بهینه، ابتدا دو نوع پوشش پلیمری از نظر فاکتور غنی ساز، تکرارپذیری و اثر حافظه مقایسه شدند. میله چرخان با پوشش پلیمری pa-eg حدود 2 برابر فاکتور غنی سازی بهتری نسبت به pdms نشان داد. در ادامه روش sbse (pa-eg) از نقطه نظر معیارهایی چون خطی بودن، تکرارپذیری، بازیافت و حد تشخیص اعتبارسنجی شد. مقادیر حد تشخیص و حد کمی برای انانتیومر s و r کارودیلول به ترتیب برابر 8 و ng ml-1 25 و 22 و ng ml-1 50 به دست آمد. ضریب تغییر دقت بین روز و درون روز روش، کمتر از % 5 گزارش شد. همچنین بازده بین روز و درون روز روش در محدوده ی %102-97 به دست آمد. صحت این روش توسط تعیین انانتیومرهای کارودیلول در قرص های حاوی mg 25/6 و 5/12 کارودیلول به وسیله روش افزایش استاندارد بررسی شد. بازده در قرص های کارودیلول در محدوده %107-96 به دست آمد. همچنین روش پیشنهادی برای تعیین انانتیومرهای کارودیلول در سرم به کار برده شد.