در مطالعه حاضر، هدف بررسی رابطه شخصیت رانندگان با رفتار رانندگی و تصادفات و جرائم بود. برای تعیین شخصیت و میزان رفتار غلط رانندگی به ترتیب پرسشنامه neo و dbq مد نظر قرار گرفت. تعداد 707 راننده در شهر مشهد در این مطالعه شرکت جستند. با توجه به میزان تصادفات و جرائم مشخص شد که میانگین تصادفات مردان بیش از زنان می باشد. در بحث سن مشخص شد که میانگین تصادفات و جرائم در افراد جوان بیشتر از رانندگان مسن می باشد. با مقایسه تجربه رانندگی مشخص شد که مطابق پیش بینی ها، به طور کلی با افزایش تجربه رانندگان، میانگین تصادفات و جرائم در افراد کاهش می یابد. با بررسی رابطه درآمد و تحصیلات و شاخص های ایمنی مورد بحث، هیچ گونه رابطه معناداری بین این متغیرها یافت نشد. در بحث تعیین اثر عوامل در معرض تصادف قرار گرفتن رانندگان، مشخص شد که با افزایش این متغیرها، میزان جرائم و تصادفات نیز افزوده می شود. با مقیاسه شخصیت های مختلف 5 گانه و میانگین تصادفات و جرائم، بجز در مورد شخصیت های موافق بودن و با وجدان بودن، رابطه معناداری بین انواع شخصیت و شاخص های ایمنی یافت نشد. با این حال معلوم شد که با افزایش ویژگی های مربوط به شخصیت های موافق بودن و با وجدان بودن، میانگین جرائم و تصادفات کاهش می یابد. همچنین با انجام یک روش طبقه بندی داده ها، نتایج در گروه های مختلف سنی، جنسی، تحصیلی، افراد با ساعات رانندگی زیاد و کم و همچنین افراد با تجربه و کم تجربه بررسی شد. با استفاده از دست آوردهای این مطالعه می توان گروه های پر خطر را شناسایی کرده و در ارائه گواهینامه و تجدید یا تمدید آن، تعیین حق بیمه نامه خودرو و استخدام شغل های خاص، این موضوع را مد نظر قرار داد.